Πιστοποιημένη δηλαδή γνώση!
Και εμείς επιτέλους είδαμε την Αλήθεια!
Μελετήσαμε και ένα με δύο βιβλία αναγνωρισμένων θεολόγων, αποφοίτων άλλων μεγάλων πανεπιστημίων, που μας προτείνανε και που οι συγραφείς τους βλέπουν αντικειμενικά τις «θρησκείες» και τώρα γίναμε γνώστες και εμείς των Αληθειών του Ουρανού μας...
Πόση πλάνη Θεέ μου!
Πόσο σκοτάδι γύρω μας!!!
Που πιάνουμε καθαρό νερό;
Στην βρύση ή στο κάδο του νεροχύτη μας;
Ποιος μπορεί να αυτοαποκαλείται θεολόγος, Χριστιανοί αδερφοί μου;
Θεο-Λόγος!!!
Εμείς οι Χριστιανοί ξέρουμε Έναν, που είναι ο «Λόγος του Θεού»!
Τον Κύριο Ιησού Χριστό μας, τον Υιό του Θεού!
Που πήρε σάρκα και οστά ανθρώπινα και θεϊκή ουσία, για να διορθώσει, συμπληρώσει τα κενά της Παλαιάς Διαθήκης και να υποσχεθεί, μέσω της Σταυρώσεως και Ανάστασής Του, την Σωτηρία μας.
Μας έδειξε ο Κύριος, πως αυτή η ζωή στη Γη που ζούμε, είναι μία πρόβα, μία δοκιμασία, μία προσπάθεια να γίνουμε τέλεια πνευματικά παιδιά του Θεού, ώστε να μπορέσουμε να σταθούμε στο Φως Του, δίχως να καούμε, από τις σκοτεινές τυχόν σκέψεις, πράξεις, που έχουμε ανεξομολόγητες και δίχως μετανοιώσει, μέσα μας κρυμμένες.
Ο Λόγος του Θεού, ο Κύριος, μας μίλησε και κάποιοι γράψανε τα λόγια Του και άλλοι βάλανε και δικά τους... Η Εκκλησία μας όμως, ως μοναδικός βράχος της Ορθο-δοξίας, είχε την Φώτιση, μέσω του Αγίου Πνεύματος, να καθορίσει τις γνήσιες γραφές και τρόπους επικοινωνίας με τον Θεό, Πανάγαθο Δημιουργό μας.
Λέει ο Ιησούς: «Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή. Κανείς δεν πάει κοντά στον Πατέρα εκτός αν περάσει από μένα» (Ιωάν. 14,6).
Την εικόνα του σώματος ως παράσταση της Εκκλησίας τη χρησιμοποιεί ο απόστολος Παύλος γιατί έχει πολλή βαθιά σημασία και ταυτόχρονα μεγάλη σαφήνεια. Ο ίδιος γράφει στους Χριστιανούς των Κολασσών. «Και αυτός (ο Χριστός) εστι πρό πάντων και τα πάντα εν αυτώ συνέστηκε. Και αυτός εστιν η Κεφαλή του σώματος της Εκκλησίας» (Κολασ. α' 7-8).
Αλήθεια, είπε ο Χριστός, ότι μόνο στους σπουδαγμένους, θα εμφανιστεί η Αλήθεια Του;
Αλήθεια, είπε ο Χριστός, ότι χρειάζεται διδακτορικό, για να κατανοήσουμε την Ορθοδοξία μας, μέσα ή έξω από την Εκκλησία του;
Αλήθεια, υπάρχει περίπτωση, εφόσον ο Θεός «πανταχού παρόν» είναι, άνθρωπος που δεν πάτησε το πόδι του στην Εκκλησία και προσεύχεται σπίτι του, ωσάν τους αιρετικούς, να «κοινωνήσει» με τον Δημιουργό;
Οι αυτοαποκαλούμενοι Θεολόγοι και μάλιστα, οι μη εκκλησιαζόμενοι Χριστιανοί Ορθόδοξοι θεολόγοι, σπουδαγμένοι και μη, δεν είναι τίποτε περισσότερο, από απλοί περήφανοι «γνώστες» της πλάνης τους!
Διότι και αν νομίζεις ότι είσαι, γνώστης της Αγίας Γραφής, χωρίς την Εκκλησία μας, είσαι ένας περήφανος για τις γνώσεις σου μπούφος, παγώνι και πετινός!
Τι και αν διαβάζεις την Αγία Γραφή, τι και αν ξεφυλίζεις ένα λογοτεχνικό βιβλίο ή μία εφημερίδα, τα μάτια σου κουράζεις και χάνεις τον καιρό σου και είναι το ίδιο πράγμα, για σένα!
Ο απόστολος Παύλος, το γράφει καθαρά, στην επιστολή του Α΄ Τιμόθεον 3/γ΄ 15: "εάν δε βραδύνω, ίνα ειδής πώς δει εν οίκω Θεού αναστρέφεσθαι, ήτις εστίν Εκκλησία Θεου ζώντος, στύλος και εδραίωμα τής αληθείας".
Σύμφωνα με τα λόγια αυτά, αν θέλουμε να μάθουμε την αλήθεια, η βάση της πίστης μας δεν είναι η Αγία Γραφή, αλλά η Εκκλησία! Αγία και θεόπνευστη η Γραφή, όμως δε γράφτηκε για να στηρίζουμε πάνω της τα δόγματά μας. Τα δόγματα στηρίζονται στην Εκκλησία. Η Αγία Γραφή, είναι απλώς, ένας από τους τρόπους με τους οποίους εκφράζεται η Εκκλησία! Και η Εκκλησία, έχει πολλούς τρόπους θεόπνευστης έκφρασης.
Το παραπάνω εδάφιο, απαντάει και στο ερώτημα που θέτουν κάποιοι: "Ακόμα και αν γίνει δεκτό το ότι υπάρχουν κι άλλα θεόπνευστα συγγράμματα πέραν τής Αγίας Γραφής, πώς μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για οποιοδήποτε άλλο εκτός τής Αγίας Γραφής που γράφτηκε τόσο κοντά στην εποχή τού Κυρίου;"
Η απάντηση είναι ότι όπως η Εκκλησία εγγυήθηκε για την αξιοπιστία της Αγίας Γραφής, κατά τον ίδιο τρόπο, εγγυάται για την αξιοπιστία και τής υπόλοιπης Εκκλησιαστικής παραδόσεως. Αν η Εκκλησία θεωρηθεί αναξιόπιστη να εγγυηθεί για κάποιο σύγγραμμα, θα είναι κατ' ανάγκην αναξιόπιστη και στην επιλογή των βιβλίων που αποτελούν την Αγία Γραφή!
Το ότι ο καθένας ερμηνεύει την Αγία Γραφή κατά την κρίση του, με αποτέλεσμα να υπάρχουν σήμερα χιλιάδες διαφορετικές θρησκείες, που όλες υποστηρίζουν ότι την ερμηνέυουν σωστά, δείχνει ότι από μόνη της η Αγία Γραφή δεν είναι ασφαλής οδηγός, προς τον Θεό. Χρειάζεται η καθοδήγηση της Εκκλησίας, αυτής που συνέγραψε και συνέλεξε τα βιβλία της Αγίας Γραφής. Εκείνη, ως στύλος και εδραίωμα της αληθείας, διατηρεί όλους αυτούς τους αιώνες το ευαγγέλιο αναλοίωτο. Όπου στην Αγία Γραφή υπάρχουν κενά, συμπληρώνονται από τις υπόλοιπες θεόπνευστες πηγές.
Γι' αυτό η Ορθόδοξη Εκκλησία, χρησιμοποιεί τα εξής θεόπνευστα συγγράμματα τα οποία βρίσκονται μεταξύ τους σε πλήρη αρμονία: Την Αγία Γραφή, τις αποφάσεις τών οικουμενικών συνόδων, τα κείμενα τών πατέρων που εγκρίθηκαν από τις οικουμενικές συνόδους, την υμνολογία τής Εκκλησίας και τα Λειτουργικά κείμενα.
Όλα αυτά, βρίσκονται πάντοτε σε συμφωνία μεταξύ τους, και με όλους τους χαρισματούχους αγίους όλων τών εποχών.
Αν ο αυτοαποκαλούμενος Χριστιανός, απομονώσει την Αγία Γραφή, από την Εκκλησία και την Μυστηριακή της ζωή, τότε κινδυνεύει να πλανηθεί περισσότερο. Για αυτό και παρατηρούμε στις μέρες μας, φανατικούς, τυπολάτρες, επιλεκτικούς «Χριστιανούς» και άλλους που κάνουν τουρισμό σε μοναστήρια, που καταργούν βασικά Μυστήρια της Εκκλησίας μας (πχ Εξομολογήσεως), που συνδιάζουν θρησκευτικούς τρόπους λατρείας (γιόγκα με προσευχή κλπ), που λατρεύουν και θεοποιούν μοναχούς που κάνουν θαύματα, ενώ αδιαφορούν για τους υπόλοιπους Αγίους, που προσκυνούν μόνο τις θαυματουργές εικόνες, που φέρουν φυλαχτά και κομποσχοίνια ως μαγικά γούρια και που απαιτούν άμεσο θαύμα στην καθημερινότητά τους, για να συνεχίσουν να πιστεύουν.
Για αυτό και οι περισσότεροι πλανεμένοι (κατά φαντασίαν) Χριστιανοί, δεν ξέρουν ούτε προσευχή να κάνουν. Μέσα σε πέντε λεπτά, ζητούν υγεία και αν την ζητήσουν και για όλο τον κόσμο, τότε θεωρούν εαυτόν τους και ανιδιοτελή, υποψήφιο, άγιο άνθρωπο του Θεού τους! Του Θεού που εκείνοι πλάσανε για να τους υπηρετεί, να τους εξασφαλίζει μία επίγεια υγειή ζωή και τίποτε άλλο! Κουβέντα δεν κάνουν για την Αιώνια Ζωή! Δεν θέλουν στερήσεις, αγώνα, θυσίες, μαρτύρια... Αφού αυτή την επίγεια ζωή ζούνε και θέλουνε να είναι τέλεια. Ο Θεός για αυτούς είναι εχθρός της αφθονίας, της ευμάρειας και των ανέσεών τους, αν ζητάει θυσίες!
Αυτά σας λένε οι διάσημοι θεολόγοι σας αδερφοί μου, ενώ ο Χριστός μας δίδαξε, να ζητούμε μονολεκτικά «Έλεος», διότι τις ανάγκες μας τις ξέρει ο Κύριος, διότι σκοπός μας δεν είναι να έχουμε χρήμα ή υγεία, αλλά φώτιση, θέωση, να συγχωρεθούν οι αμαρτίες μας, να γίνουμε ταπεινοί στο φρόνημα και όχι στο λόγο μας και να γίνουμε Φως, υπό το Φως της Αγάπης του Κυρίου μας. Ένα φως, σαν λάβα φωτιάς, που τον χρυσό θα τον κάνει να λάμψει πιο πολύ, ενώ όποιος έχει ακαθαρσίες, ωσάν προσμίξεις, ανεξομολόγητες αμαρτίες στην ψυχή του, θα καεί μαζί με αυτές, όπως καίγεται το ξύλο, στην ίδια φωτιά, με τον χρυσό και ο Θεός δεν το θέλει να συμβεί και δεν μπορεί ο Πανάγαθος να γίνει αμαρτωλός, για να ενωθούμε μαζί Του!
Κατά Ματθαίο 6/ς/25-34: «Δια τούτο σας λέγω, Μη μεριμνάτε περί της ζωής σας, τι να φάγητε και τι να πιείτε. μηδέ περί του σώματος σας, τι να ενδυθείτε. Δεν είναι η ζωή τιμιώτερον της τροφής, και το σώμα του ενδύματος; Εμβλέψατε εις τα πετεινά του ουρανού, ότι δεν σπείρουσιν ουδέ θερίζουσιν, ουδέ συνάγουσιν εις αποθήκες, και ο Πατήρ σας ο ουράνιος τρέφει αυτά. σεις δεν είσθε πολύ ανώτεροι αυτών;...»
Δεν υπάρχει για τον Χριστιανό θεολογία από στόμα επιστήμονα, κάποιου πανεπιστημίου! Όποιος εξομολογηθεί, κλάψει στο πετραχήλι του πνευματικού του, νηστέψει, κάνει θυσίες, γιατί θέλει να αφιερωθεί δίχως πάθη στον Κύριο, θέλει να γίνει κύριος των ορμών και ορέξεων του σώματός του και ζητήσει την φώτισή Του, κάποια στιγμή θα την λάβει. Θα μελετά την Αγία Γραφή και θα του έρχονται γνώσεις πιο πολλές. Γιατί ο πνευματικός κόσμος θα του έχει ανοίξει πύλη που θα φωτίζει την κάθε του σκέψη.
Κατά Ματθαίο 7/ζ/7-11: «Αιτείτε και θέλει σας δοθεί. ζητείτε και θέλετε εύρει. κρούετε, και θέλει σας ανοιχθεί. διότι πας ο αιτών λαμβάνει, και ο ζητών ευρίσκει, και εις τον κρούοντα θέλει ανοιχθεί...»
Και Θεέ μου, πόση μεγάλη και μυστήρια, είναι η Αγάπη Σου και η Γνώση Σου, που σαν ψίχουλα μου πετάξεις, τρελαίνομαι να πηδώ να τα αρπάξω, από τα χέρια Σου!
Πόσο ανάλαφρος είμαι, που σαν ελευθερώνομαι, από του σώματος τις υποταγές και του πνεύματος τους ορθολογισμούς μου, αισθάνομαι πλέον να μην προσεύχομαι με τα χείλη μου, αλλά με την καρδιά μου, ενωμένη με την δική Σου!
‘Η αγάπη για την αλήθεια’ είναι απλώς η αγάπη για τον Χριστό και τα διδάγματά Του (Εκείνος είναι “ο δρόμος, και η αλήθεια, και η ζωή” Ιωάννην 14:6). Όποιος θέλει να μάθει, μόνο με τον Χριστό, τον Λόγο Του και την Εκκλησία Του, θα ζήσει την Αλήθεια!
Υπάρχει Θεολογία, μόνο από το Στόμα του Κυρίου. Χιλιάδες ιστορικά έγγραφα πιστοποιούν, ότι ορθά εμπεριέχει η Καινή Διαθήκη τον Λόγο του Κυρίου, στα μόνο τέσσερα Ευαγγέλιά της. Οτιδήποτε άλλο παλαιό ή σημερινό έγγραφο, που αναφέρεται στον Κύριο, δεν είναι επιβεβαιωμένο, από 10.000 και πλέον ιστορικά έγραφα, όπως είναι τα αποδεκτά κείμενα των Ευαγγελιστών της Καινής Διαθήκης!
Τα «απόκρυφα» και μη, παλαιά και νέα έγγραφα, που προβάλουν διάφοροι, είναι απλά λογοτεχνικά κείμενα, ανθρώπων που θέλανε να εκφράσουν την γνώμη τους και τίποτε περισσότερο. Γιατί άραγε, ότι βιβλίο γράφετε και στην εποχή μας, είναι σωστό ή είναι φωτισμένος ο συγραφέας του;
Εάν θέλετε να γνωρίσετε την Αληθινή Ζωή, την Αλήθεια του Θεού, θα την αναζητήσετε μέσα από την Φώτιση του Αγίου Πνεύματος και δια μέσω του Λόγου του Κυρίου.
Δεν είναι λόγια δικά μας, είναι λόγια του Χριστού μας, που μπορείτε να βρείτε στην Καινή Διαθήκη. Προσευχήσου και ζήτα από το Άγιο Πνεύμα να σου δώσει κατανόηση.
Στο Κατά Ιωάννη 16:13 διαβάζουμε, « Όταν όμως έρθει εκείνος, το Πνεύμα της Αλήθειας, θα σας οδηγήσει σε όλη την αλήθεια. Γιατί δε θα μιλήσει από μόνος του, αλλά θα πει όσα θα ακούσει και θα σας αναγγείλει αυτά που μέλλουν να συμβούν».
Ο Ιησούς στο Κατά Ιωάννη (16) μιλάει για το Άγιο Πνεύμα και ότι όταν έρθει (το Άγιο Πνεύμα ήρθε την Πεντηκοστή, Πράξεις 2), θα τους οδηγούσε σε όλη την αλήθεια. Όπως ακριβώς οδήγησε το Άγιο Πνεύμα τους Αποστόλους, να γράψουν την Καινή Διαθήκη. Αυτός επίσης, θα μας οδηγήσει στο να κατανοήσουμε τις Γραφές. Να θυμάστε, η Αγία Γραφή είναι το βιβλίο του Θεού και Αυτόν πρέπει να ρωτάμε τι εννοεί. Αν είσαι Χριστιανός, ο συγγραφέας της Γραφής, το Άγιο Πνεύμα, αν κατοικεί μέσα σου και θέλει να καταλάβεις αυτά που έγραψε, θα τα καταλάβεις. Αν δεν είσαι γνήσιος Χριστιανός, απλά θα διαπιστώνεις μέχρι και αντιφάσεις, μεταξύ των Ευαγγελιστών, ενώ θα σου «διαφεύγει» το κοινώς αποδεκτό Θαύμα του Κυρίου και Λόγος Του.
Και λένε μερικοί...
«Δεν είμαστε όλοι σαν τον Παΐσιο φωτισμένοι, ούτε μορφωμένοι θεολόγοι. Είμαστε Χριστιανοί απλοί, ο Θεός ξέρει...»
Όχι αδερφοί μου.
Δεν υπάρχει «πολύς ή λίγος» Χριστιανός. Δεν υπάρχει φωτισμένος ή αφώτιστος, μορφωμένος ή αμόρφωτος Χριστιανός.
Υπάρχει ο Χριστιανός και ο εχθρός του Χριστού!
Ο Κύριος είπε πως ή είμαστε μαζί Του ή εναντίον Του!
Το Ευαγγέλιο έχει μεταφραστεί σε σε πάνω από 1.800 γλώσσες, ως εκ τούτου, δεν υπάρχει δικαιολογία άγνοιας του Λόγου του Θεού, αφού και ο αναλφάβητος, μέσα σε μία Εκκλησία, μπορεί να παρακολουθήσει το Λόγο και την Ζωή του Θεανθρώπου.
Η Ορθοδοξία για τους γνήσιους Χριστιανούς, δεν είναι θρησκεία, δεν είναι άλλο ένα προιόν τηλεμάρκετινγκ, για να προσελκύσει πελάτες και να δώσει μία άνεση στην ζωή τους.
Είναι Βίωμα, βιώνεται!
Είναι αγώνας. Θέλει βία. Προκαλεί πότε λύπη και πότε χαρά.
Είναι κάτι απερίγραπτο και ακατανόητο.
Ή το έχεις ή το χάνεις δια παντός.
Εξαρτάται ποιον δάσκαλο επιλέγεις...!
Θέλεις «Γνώση»;
Θα την βρεις στα μοναστήρια μας, σε αμόρφωτους Άγιους Πατέρες και Γερόντισες και όχι σε καθηγητές θεολογίας.
Θα βρεις τον σωστό τρόπο σε φωτισμένους Μοναχούς, μορφωμένους ή όχι, που με τον δικό τους τρόπο, τον μοναδικό Ορθόδοξο Τρόπο, προσέλκυσαν το Άγιο Πνεύμα, πάνω τους και θα το νιώσεις και εσύ!
Όπως κάποιος που μπαίνει σε ένα αρωματοπωλείο, σε μία κουζίνα, με έντονες οσμές, μυρίζουν μετά και τα ίδια του τα ρούχα, έτσι και εκείνος που συναναστρέφεται φωτισμένους ανθρώπους, θα μυρίσει ολόκληρος και θα ξυπνήσει, θα ταρακουνηθεί...
Λίγοι είναι εκείνοι οι θεολόγοι, που λόγω του Ορθοδόξου Τρόπου τους, αναζήτησης και λατρείας του Μοναδικού Αληθινού Τριαδικού Θεού, αφήνουν να φανεί, εκτός από τις γνώσεις των σπουδών τους και η όποια Φώτισή τους, στα κείμενά τους.
Αν διαβάσετε την Καινή Διαθήκη, λέει ο Χριστός μας ότι οι άπιστοι θα χάσουν και τις λίγες γνώσεις, που νομίζουν ότι έχουν, ενώ στους πιστούς θα τους αποκαλυφθούν και νέες Αλήθειες...! ‘‘Δια των ιματίων του Λόγου’’ λοιπόν, τα οποία είναι λευκά σαν το χιόνι και λάμπουν σαν το φως, όπως γνωρίσανε στην Μεταμόρφωση του Κυρίου, οι μαθητές Του, επιδιώκουμε οι Χριστιανοί, να γνωρίσουμε και να πλησιάσουμε τον Τριαδικό Δημιουργό μας. Ψάχνουμε να βρούμε τα πνευματικά μας μάτια και ας μην τα έχουμε ξαναχρησιμοποιήσει. Όπως ο εκ γενετής τυφλός, ζητά από τον Κύριο το φως του, ας μην γνωρίζει τι είναι αυτό!
Ο «χλιαρός» Χριστιανός θα διαβάσει...: "34 Μη νομίσητε ότι ήλθον βαλείν ειρήνην επί την γην• ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην, αλλά μάχαιραν. 35 ήλθον γαρ διχάσαι άνθρωπον κατά του πατρός αυτού και θυγατέρα κατά της μητρός αυτής και νύμφην κατά της πενθεράς αυτής" και θα νομίσει ότι ο Χριστός θα του φέρει αναστάτωση, πόλεμο και μίσος. Ενώ ο γνήσιος Χριστιανός, ξέρει ότι η πίστη του, θα δημιουργήσει μέχρι και συγγενείς, να τον περιγελούνε!
Ο «χλιαρός» Χριστιανός θα διαβάσει, ότι την Κυριακή που ο Χριστός αναστήθηκε, πήγανε:
α. Μια γυναίκα (Ιωάννης 20, 1)
β. Δύο γυναίκες (Ματθαίος 28, 1)
γ. Τρεις γυναίκες (Μάρκος 16, 1)
δ. Περισσότερες από τρεις γυναίκες (Λουκάς 23. 55-56, 24. 1, 24. 10)
Και θα αγνοήσει το γεγονός της Ανάστασης του Κυρίου, που ιστορικά τουλάχιστον αναγνωρίζεται, από τέσσερεις μη συνεννοημένους Μάρτυρες και για αυτό στις λεπτομέρειες αντιφάσκουν!
Αγαπητοί αναγνώστες και αδερφοί, δεν λέγεται με λόγια, τι βλέπει ένας Γνήσιος Χριστιανός, με τα εσωτερικά του μάτια, τα πνευματικά του μάτια, όταν αυτά ανοίξουν!
Ο Ορθόδοξος Τρόπος είναι Θεάρεστος και ο Θεός το κάνει αντιληπτό σε μας τους ανθρώπους, με θαύματα που κάνει, όπως το Άγιο Αναστάσιμο Φως (των Ορθοδόξων), την Νεφέλη του Θαβόρ της (Ορθόδοξης) Πεντηκοστής, την αντίστροφη ροή των υδάτων του Ιορδάνη των (Ορθόδοξων) Θεοφανείων κλπ.
Και ο Τρόπος είναι ένας:
1. Ασταμάτητη προσευχή ή ευχή: «Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού ελέησόν με τον αμαρτωλό».
Προσεύχομαι συνεχώς, γιατί νομίζω ότι δεν αναπνέω, αν ξεχαστώ για λίγο να Του μιλώ... Έχω ανάγκη να επικοινωνώ συνεχώς και να μιλώ στον Δημιουργό μου...
2. Συνεχή Μυστηριακή ζωή. Συμμετοχή σε όλα τα Ιερά Μυστήρια της Εκκλησίας μας.
Δεν μπορώ να ξεκινώ την εβδομάδα μου, χωρίς να επισκεφθώ την Εκκλησία Του, να εξομολογηθώ, να κοινωνήσω, να ελαφρύνω, να πάρω δύναμη και φτερά και πάλι...
3. Μελέτη της Καινής Διαθήκης και όλων των Γραφών των Πατέρων μας.
Θέλω να γίνω Άγιος, είμαι ταπεινός, δεν έχω περηφάνεια και ούτε απελπισία και μελετώ τι είπανε, τι ζήσανε οι Πατέρες μας και ζηλεύω και επιθυμώ δια καώς το δικό μου φωτοστέφανο, ελπίζω στην Ανάσταση και στην Υπόσχεση του Κυρίου μας...
4. Ενάρετη ζωή.
Δεν μπορεί να περάσει μία εβδομάδα, χωρίς να μην έχω κάνει (πάντα κρυφά) μία καλή πράξη. Είμαι συλλέκτης ευχών, ευχαριστηρίων, χαμόγελων των ευεργετιθέντων συνανθρώπων μου. Δεν επιδιώκω τις επεφημίες της Γης, αλλά των Ουρανών και ότι κάνω, το κάνω με προσοχή και όχι διαφημίζοντας σε άλλους τις καλοσύνες μου... Δεν μπορεί να μην έχω συνεχώς δάκρυα στα μάτια μου, γιατί είμαι αμαρτωλός και επίσης μία μικρή χαρά ελπίδας, γιατί ο Χριστός, μου υποσχέθηκε την Σωτηρία μου, αν κάνω ότι είπε. Χαρμολύπη και επιδίωξη μαρτυρίας της πίστης μας, οι στόχοι μας!
Είχε πει κάποτε ένας γέροντας, πως κάθε φορά που χτυπούσανε την πόρτα του, ευελπιστούσε κάποιος άθεος, να τον κάνει να μαρτυρήσει για την πίστη του και έλεγε διακόπτοντας την προσευχή του: «Ήρθε η ώρα Κύριε, να σου αποδείξω πόσο σε λατρεύω... συγχώρεσε τον Κύριε.» Και όταν απλά έβλεπε το ταχυδρόμο, να του φέρνει γράμματα, απογοητευόνταν προς στιγμή και συνέχιζε με δάκρυα να προσεύχεται, για όλους μας και για το φωτοστέφανό του!
Τι να πρωτογράψουμε αδερφοί, για αυτό που ονομάζουμε Άγιο Πνεύμα και όταν έρθει στέγη στο σπίτι μας ή ίσα μας «ακουμπίσει», μας τρελαίνει, σταματά τις σκέψεις, το μυαλό του ορθολογισμού και απελευθερώνει την ψυχή μας, μεθυσμένη, να θέλει να πετάξει κοντά Του και η καρδιά να σπα, οσάν ερωτευμένου νέου, Θείου Έρωτα Τρέλα...
Τι να πούνε και οι πλανεμένοι θεολόγοι, αν δεν ζούνε αυτή την Θεία Τρέλα και αναπαράγουν τις γνώσεις μόνο των μίζερων πτυχίων τους...
Κάνετε ότι προστάζει χρόνια τώρα η Εκκλησία μας και μη φοβάστε, μην ντρέπεστε. Αν θέλετε να βοηθήσετε τους γύρω σας, κοιτάξτε να γίνεται ένα με τον Κύριο και η Χάρη Του, θα σκεπάσει και το σπιτικό σας.
Άλλωστε, όταν θέλουμε να πετύχουμε κάτι, δεν χρησιμοποιούμε τις σημαντικές μας γνωριμίες που έχουμε, για τα παιδιά μας; Έτσι και εδώ, όταν εγώ, γίνω κοινωνός με τον Θεό και η προσευχή μου νοερά, μέσω καρδίας «βοά», τότε δεν μπορώ να ρίψω βουνά στην θάλασσα και να καταφέρω τα πάντα, όπως ο ίδιος ο Κύριος έχει πει;!
Κατά Ματθαίο 17:20: "Εάν έχητε πίστιν σαν κόκκο σινάπεως, θέλετε ειπεί προς το όρος τούτο, Μεταβήθι εντεύθεν εκεί και θέλει μεταβεί, και δεν θέλει είσθε ουδέν αδύνατον εις εσάς"
Ας υποθέσουμε ότι είσαι άσημος και μόνος. Ξαφνικά, έρχεται κάποιος φίλος σου το ίδιο άσημος και μόνος, όπως εσύ. Πέφτει στα πόδια και σε παρακαλεί: «Φίλε μου, σε παρακαλώ, τρέξε στους ισχυρούς να παρακαλέσεις για μένα. Έχω μεγάλη ανάγκη». Τι θα κάνεις; Όσο συνδέεται ό φίλος σου με τους ισχυρούς, άλλο τόσο τους ξέρεις και συ. Τι βοήθεια να προσφέρεις; Ασφαλώς τίποτε.Αν όμως αγαπάς πραγματικά τον φίλο σου, αλλά και κάθε άλλο συνάνθρωπο, θα προβληματιστείς σοβαρά. Θα σκεφθείς: «Είναι ανάγκη να συνδεθώ οπωσδήποτέ με τους αρμοδίους. Πρέπει να βοηθήσω. Θα τρέξω λοιπόν στην πόλη, θα σπουδάσω, θα μορφωθώ, θα αποκτήσω θέσεις, φήμη και καλό όνομα.
Λέει πάλι ό μέγας Παύλος: «είτε πάσχει εν μέλος, συμπάσχει πάντα τα μέλη, είτε δοξάζεται εν μέλος, συγχαίρει πάντα τα μέλη» (Α’ Κορ. ιβ’26). Για παράδειγμα, αν ένα παιδί, νίκησε στα 100 ή στα 400 μέτρα και βραβεύτηκε, δεν θα δώσουμε συγχαρητήρια στα πόδια του Κώστα, αλλά στον ίδιο τον άνθρωπο και στους γονείς του.
«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό» και όχι «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον μας τους αμαρτωλούς», οφείλεις να στέκεσαι και συ ως άλλος Δαβίδ και ως άλλος Τελώνης.
Είμαστε ταπεινοί τελώνες και όχι φαρισαίοι... Βιάζουμε την καθημερινότητά μας, να απεξαρτοποιηθεί από κακές μας συνήθειες και πείσμώνουμε, σαν μικρά παιδιά και ζητούμε να έρθει το Άγιο Πνεύμα Σου Κύριε, να σκεπάσει το σπιτικό μας!
Ο Χριστιανός φωνάζει «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό» με όλη του την δύναμη και σκέφτεται πως είναι μέσα στο καυτό και βρωμερό βούρκο της αμαρτίας του. Απλώνει το χέρι του για βοήθεια, να γραπωθεί από τον κενό φωτισμένο Σταυρό του αναστημένου Κυρίου και περιμένει, ματώνει, αγωνίζεται, ασυμβίβαστος, για την κάθαρσή του. Σαν δοχείο που προορίζεται για ακριβό κρασί, θα πλύνει την ψυχή του. Ταπεινώνεται στο πετραχήλι του πνευματικού του, θέλει να καταθέσει κάθε σκοτεινή σκέψη του ή πράξη του, θέλει να γίνει πάλι φως, ένα λαμπερό δοχείο, για το Σώμα και Αίμα του Κυρίου, που θα κοινωνήσει. Και μελετά. Και προσεύχεται. Και όταν δεν προσεύχεται θέλει να αναπνέει την ευχή. Και διπλώνει, βάζει το κεφάλι του στα γόνατα, να ακούσει την καρδιά του. Δεν ακούει τίποτε. Μεγάλος ο θόρυβος από τα δάκρυά του, που σαν καταράχτες, κατρακυλούν πέτρες και ξεριζώνουν, ότι ριζώθηκε στην ψυχή του, από απροσεξία.
«Της μετανοίας άνοιξόν μοι πύλας Ζωοδότα. Ορθρίζει γαρ το πνεύμα μου, προς ναόν τον άγιόν σου, ναόν φέρων του σώματος, όλον εσπιλωμένον αλλ’ ως οικτίρμων κάθαρον, ευσπλάχνω σου ελέει»
Καλό Αγώνα.
Με εκτίμηση, ΓΧΝΚ.
http://church-taxiarchon-kernitsas.blogspot.com
http://aromapanagias.blogspot.com
http://aeropsekasmostripolisarcadias.blogspot.com
Κατεβάστε δωρεάν υπέροχα βιβλία ή έρευνές μας:
http://www.scribd.com/my_document_collections/3244615
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου