Ήταν μια φορά κι έναν καιρό ένας ευτυχισμένος με τη δουλειά του, φιλότιμος καθηγητής ονόματι Κος Μέρμηγκας, που ξεκινούσε κάθε μέρα, πρωί-πρωί, για το σχολείο του. Περνούσε όλη μέρα δουλεύοντας και στα διαλείμματα τραγουδούσε και αστειευόταν, μέσα στην καλή χαρά.Του άρεσε πολύ να εργάζεται στη δουλειά που επέλεξε και φυσικά η απόδοσή του ήταν εξαιρετική! Μόνο που στην εκπαίδευση δεν υπήρχε “manager” να τον κατευθύνει….
Ο Κηφήνας, προϊστάμενος και έχων το γενικό πρόσταγμα εκείνο το διάστημα, αποφάσισε πως αυτή η κατάσταση δεν μπορούσε να συνεχιστεί!
Αυτός είχε γίνει το αφεντικό, μισώντας τη δουλειά του όταν ήταν στη θέση του Κου Μέρμηγκα, κοιτάζοντας να κάνει επιφανειακά το μάθημά του και φροντίζοντας να έχει αρκετά, παράνομα αλλά όχι ανήθικα κατά τη γνώμη του, “ιδιαίτερα”.
Έτσι αποφάσισε να διορίσει στη θέση “manager” μια ιδιαίτερα έμπειρη Πασχαλίτσα.
Πρώτο μέλημα της Πασχαλίτσας ήταν να “μαρκάρει στενά..” τον Κο Μέρμηγκα, πιστεύοντας ότι έτσι θα τον κάνει να “σπάσει” και να κινηθεί όπως όριζε η επικρατούσα αντίληψη. “Διάολε δημοκρατία έχουμε..” σκέφτηκε ”..Αφού οι πολλοί θέλουμε να δουλεύουν έτσι τα σχολεία, έτσι θα δουλεύουν… Τα σχολεία υπάρχουν για να βολευόμαστε εμείς και όχι για τα παιδιά… Είναι αντιδημοκρατικό και αντισυναδελφικό να θέλει να κάνει το δικό του! “.
Ο Κος Μέρμηγκας όμως συνέχιζε… Έμπαινε στην ώρα του στην τάξη, έκανε κανονικό μάθημα, ήταν αυστηρός με τους μαθητές του και παρ’ όλα αυτά τα ανήκουστα, οι μαθητές τον αγαπούσαν και αναγνώριζαν ότι έχει δίκιο….
Σύντομα η Πασχαλίτσα χρειάστηκε να προσλάβει μια γραμματέα, η οποία με τη βοήθεια μίας νέο-προσληφθείσας Αράχνης, άρχισαν να ετοιμάζουν φακέλους αναφοράς για την εργατικότητα του Κου Μέρμηγκα,
Ταυτόχρονα άρχισαν να του μιλάνε συχνά για “..τους εξαφανισμένους..” και “..τα παράσιτα..” της εκπαίδευσης που είχαν τις ίδιες οικονομικές απολαβές με αυτόν προσπαθώντας να τον απογοητεύσουν και επιτέλους να τον κάνουν να αποδεχτεί την κυρίαρχη άποψη.
Η Αράχνη φρόντιζε καθημερινά να συντάσσει αναφορές και να αρχειοθετεί οτιδήποτε είχε να κάνει με τον ιδιόρρυθμο Κο Μέρμηγκα. Όλες οι αναφορές πήγαιναν κάθε μεσημέρι στη γραμματέα και εκείνη τις προωθούσε μέσω της Πασχαλίτσας με άκρα μυστικότητα στον Κηφήνα.
Ο Κηφήνας ήταν ευχαριστημένος με τις αναφορές της Πασχαλίτσας, θεωρώντας ότι αργά ή γρήγορα θα συνθλίψει τον Κο Μέρμηγκα, ενώ αυτός συνέχιζε να δουλεύει, να δουλεύει, να δουλεύει…….
Ο Κηφήνας όμως ένοιωθε ότι πρέπει να τεκμηριώσει τα συμπεράσματά του με μια συγκριτική μελέτη με γραφήματα και πίνακες κι έτσι ανέθεσε τη δουλειά αυτή στην Πασχαλίτσα καθώς εκείνος, όπως έκανε τόσα χρόνια επιτυχημένα άλλωστε, έπρεπε να φροντίσει τις δημόσιες σχέσεις του.
Αν οι ηλίθιοι υπήκοοι συνέχιζαν τον μακροχρόνιο ύπνο τους θα μπορούσε να γίνει σχεδόν σίγουρα βουλευτής ή στη χειρότερη περίπτωση Δήμαρχος….
Η Πασχαλίτσα για να ετοιμάσει τη μελέτη φρόντισε να προμηθευτούν από την Κατσαρίδα σύγχρονο εξοπλισμό γραφείου με υπολογιστές και εκτυπωτές. Εξάλλου τα πλήρωναν οι υπήκοοι χωρίς να εκφράζουν αντίρρηση απ’ όσο ήξερε….
Ο ευτυχισμένος και παραγωγικός Κος Μέρμηγκας άρχισε πλέον να έχει καθημερινή πίεση από όλη αυτήν τη διαδικασία και μοιραία οι ρυθμοί δουλειάς του άρχισαν να μειώνονται…
Ο Κηφήνας ,τρίβοντας τα χέρια του, αποφάσισε πως έπρεπε άμεσα να πάρει μέτρα για αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση και απέσπασε επειγόντως “ για τις ανάγκες της υπηρεσίας..” έναν ειδικό για να επιβλέπει τον ευτυχισμένο και παραγωγικό Κο Μέρμηγκα.
Ο ειδικός αποφάνθηκε ότι ο Κος Μέρμηγκας ήταν ανεπαρκής για το λειτούργημα του εκπαιδευτικού και τη θέση του κάλυψε άμεσα ο αναπληρωτής Τζίτζικας.
Ο Τζίτζικας αμέσως διαπίστωσε επίσης, ότι για την ανεπάρκεια του Κου Μέρμηγκα έφταιγε και η ελλιπής μηχανοργάνωση του σχολείου και παρήγγειλε από την Κατσαρίδα νέο σύγχρονο εξοπλισμό που απαρέγκλιτα πλήρωναν οι υπήκοοι.
Όσο γίνονταν όλα αυτά ο Κος Μέρμηγκας ένοιωθε όλο και λιγότερο ευτυχισμένος, όλο και λιγότερο παραγωγικός….
Τα αφεντικά του Κηφήνα μια μέρα του ζήτησαν να κάνει συγχωνεύσεις και περικοπές, επειδή πλήρωναν με τα χρήματα των υπηκόων πολλούς “ειδικούς” για λίγη δουλειά.
Ο Κηφήνας ουρλιάζοντας ζήτησε εξηγήσεις από την Πασχαλίτσα!
Εκείνη σύντομα παρήγγειλε και παρουσίασε μια εμπεριστατωμένη και τεκμηριωμένη μελέτη που έδειχνε ότι την αποκλειστική ευθύνη για τη δυσλειτουργία και υπεραριθμία του σχολείου είχε ο Κος Μέρμηγκας!
Ο Κηφήνας άμεσα αποφάσισε ότι η λύση στο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρη:
Ο Κος Μέρμηγκας τέθηκε σε διαθεσιμότητα και μέσα σε λίγους μήνες απολύθηκε με τη σύμφωνη γνώμη των συνδικαλιστών… Τέλος ?
Υ.Γ. Είναι ένα προχειρογραμμένο κείμενο (γράφτηκε μέσα σε 2 ώρες).
Εύχομαι σε όλους σας καλές γιορτές και το 2011 να είναι καλύτερο από το 2010 για όλους!
Μάλλον συμφέρει να πιστεύουμε στον Άγιο Βασίλη! Δε χάνουμε κάτι κάνοντάς το….!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου