ΑΡΗΣ ΧΑΡΜΠΙΛΑΣ : Η ΚΟΡΙΝΘΟΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΝΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΕΓΑΣΕΙ ΤΟ ΤΕΧΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ
Κινήσεις για να έρθει και πάλι στην επικαιρότητα και να ανοίξει ένας διάλογος για το θέμα του 1ου ΕΠΑΛ Κορίνθου, προωθούν οι συνδικαλιστές και οι καθηγητές της Α΄ ΕΛΜΕ.
Ο καθηγητής και γνωστός συνδικαλιστής του χώρου Άρης Χαρμπίλας δήλωσε για το θέμα αυτό:
«Το πρόβλημα του 1ου ημερήσιου ΕΠΑΛ Κορίνθου, δεν είναι παρά μόνο μια πτυχή στα προβλήματα στέγασης στην περιοχή μας.
Με κύριο πρόβλημα την απουσία κατάλληλης σχολικής στέγης.
Προσπαθούμε τόσα χρόνια αλλά ξεκινάμε και πάλι να ξαναθυμίσουμε το θέμα στους αρμόδιους, συνδυάζοντάς το με τις μεταρρυθμίσεις που εξαγγέλλονται και συζητούνται για το νέο Τεχνολογικό Λύκειο.
Η Κόρινθος χρειάζεται ένα νέο σχολείο για να στεγάσει το Τεχνικό Λύκειο Κορίνθου, γιατί όλος ο Δήμος Κορινθίων δεν έχει κάτι τέτοιο. Ξεκινάμε πάλι την προσπάθεια, με την ελπίδα να προκύψει κάτι καλό μέσα από τη συζήτηση με τους αρμόδιους φορείς, οι οποίοι θα δουν το θέμα κάτω από το πρίσμα που παρουσιάζεται σήμερα. Στην Ανατολική Κορινθία δεν υπάρχουν ελλείψεις καθηγητών, ενώ σε ότι αφορά το μισθολογικό τα πράγματα είναι ξεκάθαρα απαράδεκτα. Το πρόβλημα είναι η αβεβαιότητα των συναδέλφων από τη ρευστή κατάσταση που αφορά στο Ενιαίο Λύκειο. Οι καθηγητές είναι αντίθετοι στο θέμα κι έχουμε εκφράσει την αντίθεση και την απόφασή μας να αγωνιστούμε για τη συνολική κατάργηση του απαράδεκτου νόμου που οδηγεί στη φτώχεια, ειδικότερα τους νέους συναδέλφους».
Ο καθηγητής και γνωστός συνδικαλιστής του χώρου Άρης Χαρμπίλας δήλωσε για το θέμα αυτό:
«Το πρόβλημα του 1ου ημερήσιου ΕΠΑΛ Κορίνθου, δεν είναι παρά μόνο μια πτυχή στα προβλήματα στέγασης στην περιοχή μας.
Με κύριο πρόβλημα την απουσία κατάλληλης σχολικής στέγης.
Προσπαθούμε τόσα χρόνια αλλά ξεκινάμε και πάλι να ξαναθυμίσουμε το θέμα στους αρμόδιους, συνδυάζοντάς το με τις μεταρρυθμίσεις που εξαγγέλλονται και συζητούνται για το νέο Τεχνολογικό Λύκειο.
Η Κόρινθος χρειάζεται ένα νέο σχολείο για να στεγάσει το Τεχνικό Λύκειο Κορίνθου, γιατί όλος ο Δήμος Κορινθίων δεν έχει κάτι τέτοιο. Ξεκινάμε πάλι την προσπάθεια, με την ελπίδα να προκύψει κάτι καλό μέσα από τη συζήτηση με τους αρμόδιους φορείς, οι οποίοι θα δουν το θέμα κάτω από το πρίσμα που παρουσιάζεται σήμερα. Στην Ανατολική Κορινθία δεν υπάρχουν ελλείψεις καθηγητών, ενώ σε ότι αφορά το μισθολογικό τα πράγματα είναι ξεκάθαρα απαράδεκτα. Το πρόβλημα είναι η αβεβαιότητα των συναδέλφων από τη ρευστή κατάσταση που αφορά στο Ενιαίο Λύκειο. Οι καθηγητές είναι αντίθετοι στο θέμα κι έχουμε εκφράσει την αντίθεση και την απόφασή μας να αγωνιστούμε για τη συνολική κατάργηση του απαράδεκτου νόμου που οδηγεί στη φτώχεια, ειδικότερα τους νέους συναδέλφους».
Σχετικά άρθρα:
25 Ιανουαρίου, 2012 | Κατηγορία: ΡΕΠΟΡΤΑΖ | Ετικέτες: ΑΡΗΣ ΧΑΡΜΠΙΛΑΣ, ΕΠΑΛ ΚΟΡΙΝΘΟΥ - 
2 σχόλια
2 σχόλια
«Καυγάς» στη Βουλή για το ποιος έχει την ευθύνη της μετεγκατάστασης του 1ου ΕΠΑΛ Κορίνθου
Ρεπορτάζ:esos.gr
Σε μια «απείρου κάλους» λογομαχία μεταξύ της υφ. Παιδείας Εύης Χριστοφιλοπούλου και του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς Βασιλείου Μουλόπουλου εξελίχθηκε η συζήτηση επί της επίκαιρης ερώτησης σχετικά με την μετεγκατάσταση του 1ου ΕΠΑΛ Κορίνθου.
«Στα παιδιά λέτε ψέματα, λόγια παχιά, ρητορικές αρλούμπες» είπε στην υφυπουργό ο κ. Μουλόπουλος
Τα αίματα «άναψαν» ‘όταν η υφ. Παιδείας δήλωσε ότι αρμόδια είναι η Νομαρχία.
ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ: Δεν δέχεστε το νόμο δηλαδή, το νόμο του κράτους!
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Το βρίσκω παράλογο ότι δεν έχει αρμοδιότητα και λόγο το Υπουργείο Παιδείας για το πού σπουδάζουν τα παιδιά.
ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ: Έλλην Βουλευτής εντός του Κοινοβουλίου δεν αναγνωρίζει τους ελληνικούς νόμους.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Όχι, δεν είναι αυτό!
ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ: Αφήστε τη ρητορεία και τα κλάματα! Κλάψατε αρκετά.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Καλά…
ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ο νόμος του κράτους ορίζει ότι η σχολική στέγη είναι αρμοδιότητα της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Υπάρχουν ελεγκτές δημόσιας διοίκησης. Ενεργοποιήστε τους.
ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ: Παρακαλώ πολύ, κύριε Δρίτσα.Ψάξτε λίγο, πριν έλθετε εδώ και λέτε ότι η Κυβέρνηση λέει αρλούμπες. Αιδώς! Γιατί λέμε «αρλούμπες»; Γιατί μιλάμε με συγκεκριμένα στοιχεία επί συγκεκριμένου προβλήματος, που δεν είναι καν αρμοδιότητά μου; Και σας το είπα, σας το μετέφερα, ότι θα έλθω να το συζητήσουμε, δεν περίμενα ποτέ ότι θα έλθω για να ακούσω αυτά που άκουσα. Λυπάμαι ειλικρινά! Λυπάμαι!
ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κι εγώ λυπάμαι!
ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ας κλάψουμε μαζί τότε.
Κύριε Μουλόπουλε, έχετε δύο λεπτά για να αναπτύξετε την ερώτησή σας.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρία Υφυπουργέ, επισκέφθηκα το 1ο ΕΠΑΛ Κορίνθου και σας ομολογώ ότι αισθάνθηκα ντροπή: ντροπή για μένα σαν εκπρόσωπο μιας γενιάς που ανέχεται τα παιδιά της να πηγαίνουν σε τέτοιο σχολείο, ντροπή για την Ελλάδα που στέλνει τα παιδιά της σε τέτοιο σχολείο, που στέλνει τα παιδιά της υποτίθεται να σπουδάσουν σ’ ένα σχολείο που αν το χαρακτηρίσεις «δημόσιο ουρητήριο» θα προσβάλλεις τα δημόσια ουρητήρια, σ’ ένα σχολείο που ούτε η πιο νοσηρή φαντασία θα μπορούσε να επινοήσει. Και σας ερωτώ: Τι λέμε σ’ αυτά τα παιδιά, κυρία Υπουργέ; Τι λέτε σ’ αυτά τα παιδιά; Ψέματα, λόγια παχιά, ρητορικές αρλούμπες!
Αρνούμαστε να τα ακούσουμε, αρνούμαστε να τα κοιτάξουμε στα μάτια. Αόρατα, χωρίς φωνή και για το κράτος και για την πολιτεία και για εμάς τους πολιτικούς. Αυτά τα παιδιά μιλάνε σήμερα στο Κοινοβούλιο. Εγώ είμαι απλώς το μεγάφωνο της δικής τους φωνής, της φωνής αυτών των παιδιών, που εδώ και χρόνια ζητάνε να πάψουν να είναι αόρατα, να πάψουν να είναι άφωνα, να πάψουν είναι τα παιδιά ενός κατώτερου Θεού, που ζητάνε να σπουδάσουν.
Πόσο ακόμα η πολιτεία θα τα κρατάει φυλακισμένα σε αυτή την αθλιότητα; Τι κρύβει η εμμονή να νοικιάζει ένα κτίριο τρώγλη απορρίπτοντας κάθε άλλη λύση, με το αστείο επιχείρημα ότι δεν πληρούν τις προδιαγραφές και που απορρίπτει κάθε κτίριο που δεν διαθέτει ασανσέρ, εξήντα εννέα αίθουσες, τριάντα τουαλέτες –αυτές είναι οι προδιαγραφές που τους έχουν θέσει- και πεντάστερο κυλικείο και να τα έχει σε μια αποθήκη ούτε καν για εμπορεύματα, σε ένα κτίριο που καταρρέει;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ευχαριστώ.
Ορίστε, κυρία Υφυπουργέ, έχετε το λόγο.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Κύριε συνάδελφε, επικαλούμαι την αίσθηση της δημοκρατικότητας και της ευγένειας που έχετε και σας παρακαλώ πολύ να διαγράψετε τη λέξη «αρλούμπες». Δεν θέλω να απαντήσω σε αυτήν την λέξη και στα όσα…
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: …(δεν ακούστηκε)
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Σας παρακαλώ θερμά!
Είμαι εδώ για να συζητήσουμε ένα θέμα για το οποίο το Υπουργείο Παιδείας μπορεί να παρέμβει μόνο συμβουλευτικά. Είμαι εδώ για να δείξω το ενδιαφέρον της πολιτείας και συγκεκριμένα της Κυβέρνησης, σε ένα θέμα το οποίο η Κυβέρνηση στην καλύτερη περίπτωση, δεν έχει παρά συμβουλευτικό και μόνο ρόλο, κύριε συνάδελφε. Διότι, όπως γνωρίζετε πολύ καλά -και το πιστεύω τουλάχιστον, αν γνωρίζετε τους ελληνικούς νόμους- η αρμοδιότητα εξ ολοκλήρου ανήκει στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κορινθίας και από 1/1/2011 στον νέο Καλλικρατικό Δήμο Κορίνθου.
Όμως, το Υπουργείο Παιδείας, επειδή ενδιαφέρεται για την βελτιωμένη όσο το δυνατόν, λειτουργία του σχολείου, παρεμβαίνει. Και έχει παρέμβει και έχει προσπαθήσει να βρει λύση. Μπορώ και εγώ, λοιπόν, να συμβάλλω και μέσα από το Κοινοβούλιο -σέβομαι το θεσμό, σέβομαι εσάς προσωπικά, τη Βουλή- αλλά έρχομαι να συζητήσω ένα θέμα για το οποίο ελάχιστα μπορώ να κάνω. Δεν έχω αρμοδιότητα, το ξαναλέω. Γνωρίζουμε, λοιπόν, το πρόβλημα, έχουμε ήδη ερωτηθεί και έχουμε πει τη γνώμη μας: Αυτό που μπορούμε να κάνουμε.
Όπως ξέρετε το 2007 ερωτήθηκε η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στην Κορινθία και η Νομαρχία ζήτησε τις απόψεις της. Δόθηκαν οι απόψεις της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, το θέμα είναι όμως, κύριε συνάδελφε, ότι η μεν Νομαρχία δέχθηκε μια προσωρινή λύση μεταστέγασης μέχρι να βρεθεί κτίριο στην Κορινθία, για το οποίο -επαναλαμβάνω- αρμόδια είναι η Νομαρχία. Υπάρχει μια Επιτροπή Καταλληλότητας, την οποία συστήνει ο περιφερειακός διευθυντής και εκεί μετέχουν δημόσιοι φορείς και φορείς αυτοδιοίκησης, οι οποίοι έκριναν δύο φορές ότι το άλλο μισθωμένο ακίνητο, το οποίο ευρέθη στην περιοχή, ήταν ακατάλληλο. Δύο φορές γνωμοδότησε η Επιτροπή Καταλληλότητας και δύο φορές είπε ότι δεν είναι κατάλληλο αυτό το μισθωμένο κτίριο. Τότε ήρθε η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης -πάλι μη αρμόδια να λύσει, αλλά αρμόδια να προτείνει λύσεις προς τη Νομαρχία- και είπε ότι μπορούμε προσωρινά μέχρι να δώσουμε το χρόνο να ευρεθεί άλλο κτίριο είτε για ενοικίαση είτε για αγορά για να λύσουμε ριζικά το θέμα, να δώσουμε τη δυνατότητα να πηγαίνουν τα παιδιά σε μια απογευματινή βάρδια εντός Κορίνθου.
Βεβαίως εγώ ψάχνοντας και άλλη λύση έχω να πω ότι υπάρχει και η δυνατότητα της μετεγκατάστασης στις νέες εγκαταστάσεις -που δεν είναι νέες, αλλά είναι καλές εγκαταστάσεις- στον Ισθμό, όπου υπάρχουν κάθε δέκα λεπτά λεωφορεία και πηγαίνουν πάρα πολλά παιδιά εκεί μέχρι η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και από 1/1/2011 ο Δήμος, να βρουν τη λύση που πρέπει να βρουν.
Είμαστε δίπλα. Προσπαθούμε να δώσουμε λύση, αλλά δεν είναι στο χέρι μας.
Σας ευχαριστώ πολύ που με ακούσατε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εμείς ευχαριστούμε.
Το λόγο έχει, ο ερωτών Βουλευτής, κ. Μουλόπουλος.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρία Υφυπουργέ, κυρία Πρόεδρε, εγώ δεν δέχομαι το ότι το Υπουργείο Παιδείας δεν έχει αρμοδιότητα για το που πάνε τα παιδιά μας και σπουδάζουν.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Δεν δέχεστε το νόμο δηλαδή, το νόμο του κράτους!
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Με συγχωρείτε, κυρία Υφυπουργέ!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ(Βέρα Νικολαΐδου): Μην διακόπτετε, κυρία Υφυπουργέ. Έχετε δευτερολογία.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Να με διακόψει, δεν με ενδιαφέρει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Θα σας απαντήσει.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Το βρίσκω παράλογο ότι δεν έχει αρμοδιότητα και λόγο το Υπουργείο Παιδείας για το πού σπουδάζουν τα παιδιά. Με συγχωρείτε, κυρία Υφυπουργέ, αλλά τι να απαντήσω σε αυτό;
Το ότι θα τα στείλετε στον Ισθμό –τα ξέρω, αυτά κάνετε- δεν είναι λύση, κυρία Υφυπουργέ. Μπορώ να σας πω ότι θέλετε και να το καταργήσετε αυτό στο τέλος. Είναι μια υποψία, η οποία θα αποδειχθεί, για τις οικονομίες που κάνετε.
Όμως, εγώ θέλω να επαναλάβω ότι σήμερα θέλω να κάνω το μεγάφωνο σε αυτά τα παιδιά, για να ακουστεί έστω και μια φορά η φωνή τους στο Κοινοβούλιο. Γι’ αυτό, για να καταλάβουμε όλοι τι γίνεται έξω από εδώ, θα σας διαβάσω αυτά που τα ίδια τα παιδιά γράφουν για την υπόθεση, την οποία εμείς σήμερα συζητάμε. Διαβάζω, λοιπόν:
«Θυμάμαι την πρώτη μέρα που μπήκα σε αυτό το κτίριο. Νόμιζα ότι μας μάζεψαν για να το συμμαζέψουμε, ξεχαρβαλωμένα παράθυρα, μισογκρεμισμένοι τοίχοι στις αποχρώσεις του σάπιου λευκού, ξύλινες τουαλέτες και γενικά τριτοκοσμικές καταστάσεις.
Ξεκίνησαν οι καταλήψεις και οι διαμαρτυρίες. Η νομαρχία μας έστειλε στο δήμο και ο δήμος στη δευτεροβάθμια. Κανάλια, δημοσιογράφοι, νομαρχίες, δήμοι, επιτροπές, βουλευτές και πάντα το ίδιο αποτέλεσμα. Ένα τίποτα.
Αποκτήσαμε τσιμεντένιο προαύλιο που με το ζόρι μας χωράει. Επίσης, αποκτήσαμε ένα κιόσκι, μια μπασκέτα καρφωμένη στο σπίτι του γείτονα, πιο ανθρώπινες τουαλέτες –δύο είναι όλες και όλες- δύο ολόκληρα παγκάκια. Επόμενη χρονιά κατάληψη, συζήτηση, πορείες. Κάτι καταφέραμε πάλι. Δεν θυμάμαι τι. Όλο και κάποια πρίζα θα αλλάξαμε.
Φτάσαμε στο 2010 μετά από πολλές συζητήσεις και ψεύτικες υποσχέσεις. Τα καταφέραμε. Τα μυαλά μας είναι ακόμα στις θέσεις τους και δεν είμαστε πίσω από τα κάγκελα για φόνο πρώτου βαθμού. Είμαστε όμως πίσω από τα ίδια κάγκελα, στο ίδιο σάπιο κτίριο. Μπας και είμαστε καλύτερα στο κελί 33;
Με λίγα λόγια, κυρίες και κύριοι που ευθύνεστε για όλη αυτή την κατάσταση, μάθετε ότι δεν πάει άλλο. Πού είναι η δευτεροβάθμια; Πού είναι η νομαρχία; Πού είναι οι Βουλευτές, οι Υπουργοί; Όλοι απόντες. Το μόνο που ακούγεται είναι ότι έτσι δεν θα βγάλουμε κάτι. Ο τρόπος μας είναι λάθος. Πρέπει να τον σταματήσετε. Μόνο λέτε, δεν ακούτε.
Ακούστε, λοιπόν. Δεν θα βγάλουμε τίποτα; Ο τρόπος μας είναι λάθος; Να τον σταματήσουμε; Μας έμαθε κάτι άλλο η εκπαίδευσή σας; Μας έμαθε κανείς πώς να αγωνιζόμαστε και να ζητάμε ό,τι μας ανήκει; Μόνο κάτι για συζήτηση μου είχαν πει, αλλά απ’ ό,τι φαίνεται σε εσάς δίδαξαν το μονόλογο; Όμως, απ’ ό,τι φαίνεται, σε εσάς δίδαξαν το μονόλογο, γι’ αυτό και δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε.
Δεν θα βγάλουμε τίποτα; Ήδη χαμένους δεν μας θεωρείτε; Βγάλαμε κάτι με τη συζήτηση; Όχι. Δεν μας αφήσατε άλλες λύσεις. Να το σταματήσουμε; Δεν νομίζω. Πρέπει να καταλάβετε ότι σιχαθήκαμε τα ψέματά σας και δεν κάνουμε ούτε βήμα πίσω, αν δεν βρούμε λύση.»
Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να τελειώσω με μια σημείωση για την εκφώνηση: Βασίλης Μουλόπουλος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ευχαριστώ.
Ορίστε, κυρία Χριστοφιλοπούλου, έχετε το λόγο.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Έλλην Βουλευτής εντός του Κοινοβουλίου δεν αναγνωρίζει τους ελληνικούς νόμους. Παρακαλώ θερμά, παρακαλώ θερμά! Ο νόμος του κράτους ορίζει…
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Όχι, δεν είναι αυτό!
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Με συγχωρείτε! Αφήστε τη ρητορεία και τα κλάματα! Κλάψατε αρκετά.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Καλά…
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Ο νόμος του κράτους ορίζει ότι η σχολική στέγη είναι αρμοδιότητα της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης και από 1η Ιανουαρίου του δήμου. Τώρα, τι μου λέτε εσείς, ότι είναι αρμοδιότητα δική μου και ότι ο νόμος δεν μου τη δίνει, εγώ δεν μπορώ να ασκήσω αρμοδιότητα, αν δεν έχω το νόμο με τα χέρια μου.
Και οι νόμοι γίνονται εδώ, κύριοι συνάδελφοι. Ιδού, λοιπόν, πεδίον δόξης λαμπρόν. Αφού, όπως σας άκουσα, διαφωνείτε με το να έχει η τοπική αυτοδιοίκηση την αρμοδιότητα της σχολικής στέγης και λέτε να την έχει το Υπουργείο Παιδείας, ας πάρετε εσείς, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., μια νομοθετική πρωτοβουλία –υπάρχει πλαίσιο στη Βουλή- και φέρτε ένα νόμο για να φύγει η αρμοδιότητα από την τοπική αυτοδιοίκηση και να πάει στην κεντρική εξουσία, όπως θέλετε!
Αυτή τη στιγμή όμως που μιλάμε, στην ελληνική πολιτεία ένα είναι το γεγονός, ότι αρμοδιότητα έχει η τοπική αυτοδιοίκηση. Ναι, παρεμβαίνουμε. Ναι, ξέρουμε πολύ καλά ότι πολλές φορές εγκαλούμεθα εμείς είτε για τη μη δυνατότητα είτε για την ολιγωρία είτε για τα προβλήματα, να βρουν λύση από κοινού η τοπική εκπαιδευτική κοινότητα με την αρμόδια –ξαναλέω- τοπική αυτοδιοίκηση και τους γονείς.
Βεβαίως, έρχεται το φταίξιμο στο Υπουργείο Παιδείας. Μακάρι να το πάρω όλο, πολύ ευχαρίστως. Λύση δεν μπορώ να δώσω, γιατί αρμοδιότητα δεν έχω. Δεν θέλετε να με ακούσετε; Θέλετε να μου λέτε δακρύβρεχτα ποιήματα; Κι εγώ αγαπώ τα παιδιά. Δεν είστε μόνο εσείς ευαίσθητος. Όλοι είμαστε ευαίσθητοι. Κι ας λέω –όπως λέτε εσείς- «αρλούμπες».
Ένα σας λέω μόνο: Τη λύση θα τη βρει η τοπική κοινότητα, αλλά ψάξτε λίγο πίσω από τις γραμμές. Ποιες συγκεκριμένες μητέρες διαφωνούσαν; Για ποιου συγκεκριμένου το ακίνητο; Και ποια συγκεκριμένα είκοσι παιδάκια συνεχίζουν τις καταλήψεις στο ΕΠΑΛ;
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Υπάρχουν ελεγκτές δημόσιας διοίκησης. Ενεργοποιήστε τους.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Παρακαλώ πολύ, κύριε Δρίτσα.
Ψάξτε λίγο, πριν έλθετε εδώ και λέτε ότι η Κυβέρνηση λέει αρλούμπες. Αιδώς! Γιατί λέμε «αρλούμπες»; Γιατί μιλάμε με συγκεκριμένα στοιχεία επί συγκεκριμένου προβλήματος, που δεν είναι καν αρμοδιότητά μου; Και σας το είπα, σας το μετέφερα, ότι θα έλθω να το συζητήσουμε, δεν περίμενα ποτέ ότι θα έλθω για να ακούσω αυτά που άκουσα. Λυπάμαι ειλικρινά! Λυπάμαι!
ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κι εγώ λυπάμαι!
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Ας κλάψουμε μαζί τότε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κυρία Υφυπουργέ, δεν θα ήθελα να παρέμβω, αλλά το κτήριο αυτό είναι πολύ…
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Σε μένα κάνετε υποδείξεις, κυρία Πρόεδρε, μετά τη λέξη «αρλούμπες»;
http://www.sfedona.gr/2010/10/29/%CE%BF-%CF%83%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%B6%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%B9-%CF%86%CE%B5%CF%81%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B7-%CF%84%CE%BF-%CE%B8%CE%B5/