Τρίτη 31 Ιουλίου 2012

ΕΠΑΣ Λουτρακίου






ΕΠΑΣ Λουτρακίου

Γενικά για τις ΕΠΑ.Σ.PDFΕκτύπωσηE-mail
Η ΕΠΑ.Σ. περιλαμβάνει τις τάξεις Α και Β, οι οποίες οργανώνονται σε τμήματα ειδικότητας.
Τα προγράμματα διδασκαλίας περιλαμβάνουν μαθήματα τεχνικά, επαγγελματικά και εργαστηριακές ασκήσεις. Το ωρολόγιο πρόγραμμα περιλαμβάνει 5 ημέρες από 5 ώρες κάθε μέρα (25 ώρες/εβδομάδα).
Η φοίτιση είναι διετής και οι απόφοιτοι παίρνουν Πτυχίο Μέσων Τεχνικών Σχολών, που τους δίνει τη δυνατότητα να αποκτήσουν άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος με τη σχετική προϋπηρεσία. Επίσης εξασφαλίζουν την άδεια Τεχνικού Ασφαλείας, μια σημαντική νομοθετική υποχρέωση που εφαρμόζεται πλέον στους χώρους εργασίας. Το ωράριο λειτουργίας της ΕΠΑ.Σ. Λουτρακίου είναι απογευματινό από 15:30 έως 19:30, ενώ μπορούν να φοιτήσουν μαθητές ανεξαρτήτως ηλικίας.

Στην Α' Τάξη της ΕΠΑ.Σ. εγγράφονται:
α) Προαχθέντες στη Β' τάξη των Επαγγελματικών ή Γενικών Λυκείων, ΕΠΑ.Λ. ημερήσιων και εσπερινών, Τ.Ε.Λ., Ενιαίων Λυκείων, Λυκείου Εμπορικού Ναυτικού (Λ.Ε.Ν.)
β) Προαχθέντες στη Β' Τάξη του Α' Κύκλου Τ.Ε.Ε.
γ) Απόφοιτοι Γενικού Λυκείου για την απόκτηση ειδικότητας
δ) Κάτοχοι πτυχίου ΕΠΑ.Λ., Τ.Ε.Ε., Τ.Ε.Σ., ΕΠΑ.Σ., Α' ή Β' κύκλου Τ.Ε.Ε. ή ισότιμων σχολών για την απόκτηση άλλης ειδικότητας
ε) Προαχθέντες της Δ' άξης του παλαιού εξαταξίου Γυμνασίου
ζ) Προαχθέντες στην Γ' τάξη Εσπερινού Τ.Ε.Λ. 

Στην Β' Τάξη της ΕΠΑ.Σ. εγγράφονται:
α) Προαχθέντες της Α' τάξης των ΕΠΑ.Σ.
β) Κάτοχοι πτυχίου Α' κύκλου Τ.Ε.Ε. στην ίδια ή σε συναφή ειδικότητα

ΤΙΤΛΟΙ ΣΠΟΥΔΩΝ ΕΠΑ.Σ. ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΙ ΔΙΕΞΟΔΟΙ
Στους απόφοιτους του ΕΠΑ.Σ. χορηγείται πτυχίο επιπέδου 3 της περ. γ της παρ. 1 του άρθρου 6 του Ν.2009/1992, το οποίο τους παρέχει τη δυνατότητα να λάβουν άδεια ασκήσεως επαγγέλματος και να εγγράφονται στα Ι.Ε.Κ. Τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων ΕΠΑ.Σ. καθορίζονται από τις διατάξεις της παρ. 3 του 6 του Ν.2009/1992.

ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΕΠΑ.Σ.
- ΤΕΧΝΙΤΩΝ ΑΕΡΙΩΝ ΚΑΥΣΙΜΩΝ (Φυσικού Αερίου)
ΕΡΓΑΛΕΙΟΜΗΧΑΝΩΝ CNC
ΘΕΡΜΟΫΔΡΑΥΛΙΚΩΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΡΗΤΩΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΘΕΡΜΑΝΣΗΣ
ΜΗΧΑΝΟΣΥΝΘΕΤΩΝ ΑΕΡΟΣΚΑΦΩΝ
ΑΜΑΞΩΜΑΤΩΝ
ΤΕΧΝΙΤΩΝ ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ
ΚΤΙΡΙΑΚΩΝ ΕΡΓΩΝ
ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ
ΑΡΓΥΡΟΧΡΥΣΟΧΟΪΑΣ
ΕΠΙΠΛΟΠΟΙΪΑΣ
ΚΕΡΑΜΙΚΗΣ - ΠΗΛΟΠΛΑΣΤΙΚΗΣ
ΨΗΦΙΔΟΓΡΑΦΙΑΣ - ΥΑΛΟΓΡΑΦΙΑΣ
ΣΥΝΤΗΡΗΤΗΣ ΕΡΓΩΝ ΤΕΧΝΗΣ - ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ
ΞΥΛΟΓΛΥΠΤΙΚΗΣ - ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΙΚΗΣ ΕΠΙΠΛΟΥ
ΣΧΕΔΙΑΣΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΕΝΔΥΜΑΤΟΣ
ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΩΝ
ΑΜΠΕΛΟΥΡΓΙΑΣ - ΟΙΝΟΤΕΧΝΙΑΣ
ΦΥΤΟΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ - ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΟΠΙΟΥ
ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΑΚΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΩΝ
ΔΕΝΔΡΟΚΟΜΙΑΣ
ΖΩΟΤΕΧΝΙΑΣ
ΓΑΛΑΚΤΟΚΟΜΙΑΣ - ΤΥΡΟΚΟΜΙΑΣ
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΑΓΡΟΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΓΡΟΒΙΟΤΕΧΝΙΑΣ
ΒΟΗΘΩΝ ΟΔΟΝΤΟΤΕΧΝΙΤΩΝ
ΒΟΗΘΩΝ ΦΥΣΙΟΘΕΡΑΠΕΥΤΩΝ
ΒΟΗΘΩΝ ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΩΝ
ΒΟΗΘΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΙΩΝ
ΧΗΜΙΚΩΝ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΥΛΙΚΩΝ
ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ
ΚΟΜΜΩΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ
ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑΚΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΣΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ
ΜΑΓΕΙΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ
ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

Η Κυβέρνηση σπέρνει τους ανέμους και η Κοινωνία θερίζει τις θύελλες


Ο.Λ.Τ.Ε.Ε.
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
Ταχ. Δ/νση: Αχιλλέως 37 - 41 & Μυλλέρου, 104 36 Αθήνα
τηλέφωνο: 210-5238973, fax: 210-5202798
ηλεκτρον. σελ.: http://www.oltee.gr
πληροφορίες:
Σεραφείμ Κερασιώτης, Πρόεδρος Δ.Σ. Ο.Λ.Τ.Ε.Ε., τηλ.: 6936-449284
Σταμάτιος Σταματιάδης, Γενικός Γραμματέας, τηλ.: 6945-752224
Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου, Έφορος Δημοσίων Σχέσεων, τηλ.: 6974-251028
Αθήνα, 30-7-2012
 Αριθμ. Δ.Τ.: 003
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Με «στόχο την Παιδεία» ή … «στοχοποίηση» του Έλληνα Εκπαιδευτικού ;
(Η Κυβέρνηση σπέρνει τους ανέμους και η Κοινωνία θερίζει τις θύελλες)

Η στοχοποίηση του χώρου της Παιδείας τα τελευταία χρόνια της μνημονιακής πολιτικής φαίνεται ότι συνεχίζεται δυστυχώς και με τη νέα τρικομματική κυβέρνηση. Ως αντικείμενο στόχευσης έχει τοποθετηθεί καθαρά πλέον ο Έλληνας Εκπαιδευτικός, ο οποίος βάλλεται συνεχώς και ανηλεώς από παντού.
Το πρώτο κτύπημα ήρθε με τη συγχώνευση και την κατάργηση εκατοντάδων σχολικών μονάδων που είχε αρνητικά αποτέλεσμα εις βάρος της εκπαίδευσης, των μαθητών και των οικογενειών των τοπικών κοινωνιών. Παράλληλα χάθηκαν χιλιάδες θέσεις εργασίας εκπαιδευτικών, μετατρέποντας το εργασιακό περιβάλλον τους σε πεδίο κινούμενης άμμου, αυξάνοντας την ανασφάλεια των εργαζόμενων με την απειλή της κατάργησης οργανικών θέσεων, αλλά και με μετακινήσεις σε σχολικές μονάδες μακριά από τους τόπους κατοικίας τους.
Το δεύτερο κτύπημα αφορά στους μισθούς και τις συντάξεις των εκπαιδευτικών. Η περικοπή των μισθών, η κατάργηση των επιδομάτων, η εφαρμογή του νέου άδικου μισθολογίου, η αύξηση της φορολογίας, η επιβολή αυξημένων κρατήσεων - εισφορών, η καταβολή έκτακτων εισφορών - χαρατσιών, η ουσιαστική κατάργηση των δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα, του Επιδόματος αδείας, αλλά και η υποτυπώδης έως αστεία ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, οδήγησαν τους εκπαιδευτικούς σε τεράστια οικονομική δυσχέρεια με τους περισσότερους από αυτούς να αναγκάζονται να επιβιώνουν με μισθούς κάτω από το όριο της φτώχειας, αναζητώντας την υφαρπαχθείσα αξιοπρέπειά τους.
Οι κύριες συντάξεις περικόπτονται συνεχώς και μετατρέπονται σε «επιδόματα», χωρίς να διαφαίνεται η πρόθεση από τους κυβερνώντες να βάλουν επιτέλους κάποια όρια (προς τα κάτω εννοείται …). Οι επικουρικές συντάξεις αντιμετωπίζονται ως «περιττή πολυτέλεια» και με κάθε νέο κυβερνητικό μέτρο κουρεύονται τόσο άγρια, σε βαθμό που το μέλλον τους να διαγράφεται αβέβαιο.
Το εφάπαξ μειώνεται συνεχώς και ήδη θα έχει περικοπεί σχεδόν στο μισό με τα τελευταία επερχόμενα μέτρα, με απώτερο σκοπό – από ότι φαίνεται από τις διαθέσεις των κυβερνώντων – τη σταδιακά ολική κατάργησή του.
Τώρα, ύστερα από όλα αυτά τα αρνητικά μέτρα κατά των εκπαιδευτικών, ήρθε η σειρά της «αξιολόγησής» τους και της αύξησης του διδακτικού τους ωραρίου.
Με το πρόσχημα της αναβάθμισης της ποιότητας της εκπαίδευσης θέλουν να «αξιολογήσουν» τον εκπαιδευτικό με σκοπό τη χειραγώγησή του κάτω από την απειλή της οικονομικής και βαθμολογικής στασιμότητας, αλλά και της ενδεχόμενης μελλοντικής απόλυσής του, λόγω της μείωσης των οργανικών θέσεων στην οποία οδηγούν μεθοδικά με τις καταργήσεις των σχολικών μονάδων και την επιχειρούμενη αύξηση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών. Χωρίς οι ίδιοι να έχουν θέσει στόχους και να υλοποιούν πολιτικές για την αναβάθμιση της Εκπαίδευσης, επιβάλουν την «αξιολόγηση» του έργου του Εκπαιδευτικού με βάση την επίτευξη εξατομικευμένων «στόχων», «μοιράζοντας» έτσι σε καθένα από αυτούς το συλλογικό «Χρέος» προς την Παιδεία, το οποίο όφειλε να προδιαγράφει και να υλοποιεί η ίδια η Πολιτεία. Το «ωραιότατο» αυτό σύστημα αξιολόγησης, όπως ακριβώς το έχουν δομήσει για τους εκπαιδευτικούς, θα πρέπει πρώτα να το υποστεί η Πολιτική Ηγεσία και οι κεντρικές υπηρεσίες των Υπουργείων, και μετά θα έχουν το δικαίωμα να το ζητούν και από τον …τελευταίο τροχό της άμαξας! Δεν μπορεί να έχουν παρατήσει τον εκπαιδευτικό μόνο του μέσα σε «εργασιακή έρημο», χωρίς να του δίνουν Όραμα, Στόχους και Προοπτική, χωρίς να του παρέχουν μέσα, με διαλυμένες θεσμικές και διοικητικές δομές, με συνεχή και συστηματική απαξίωση του λειτουργήματός του και με διαρκή εργασιακή επισφάλεια, και μετά να του ζητούν αναλυτική έκθεση για την ποιότητα του εκπαιδευτικού του έργου!
Το ότι κανένας Ιθύνων Νους δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για την αναβάθμιση του εκπαιδευτικού έργου, αποδεικνύεται από την επιχειρούμενη αύξηση του διδακτικού ωραρίου των Εκπαιδευτικών. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να μειώσουν τον αριθμό των εργαζομένων, γιατί σύμφωνα με το ωράριο καθορίζεται και ο αριθμός των εργαζόμενων εκπαιδευτικών, και οι ανάγκες για νέους διορισμούς και για αναπληρωτές. Αποτελεί δηλαδή επιλογή καθαρά λογιστικού υπολογισμού, σε εφαρμογή των μνημονιακών επιταγών για μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων και των εκπαιδευτικών, σε βάρος της ποιότητας των δεικτών της εκπαίδευσης, και τελικά σε βάρος του μέλλοντος της Χώρας.
Οι Τροϊκανοί λογιστές που εισηγούνται τέτοια μέτρα ενδεχομένως να έχουν υπόψη τους τα σχολεία των χωρών τους. Οι Εγχώριοι όμως Ιθύνοντες, ακόμη και αν ο νοητικός τους ορίζοντας και το πολιτικό τους όραμα εξαντλείται στην (καθόλα σεβαστή) λογιστική, όφειλαν να γνωρίζουν το συνολικό εργασιακό καθεστώς των εκπαιδευτικών, που δεν αφορά βέβαια μόνο στο «διδακτικό τους ωράριο» !!
Είναι γνωστό στους πάντες ότι ο εκπαιδευτικός είναι επιφορτισμένος με πλήθος εξωδιδακτικών εργασιών ΕΝΤΟΣ του σχολείου, που αθροιζόμενες με τις διδακτικές αγγίζουν τις τριάντα ώρες την εβδομάδα. Εκτός από χώροι μόρφωσης και παιδείας, τα σχολεία είναι Δημόσιες Υπηρεσίες οι οποίες, εκτός από τις αυτονόητες ανάγκες εσωτερικής λειτουργίας, έχουν συνεχή, μεγάλη και άμεση επαφή με το Κοινό το οποίο οφείλουν να εξυπηρετούν. Τα σχολεία όμως λειτουργούν με παντελή έλλειψη διοικητικού προσωπικού που να υποστηρίζει τη λειτουργία τους !!. Ο εκπαιδευτικός λοιπόν ασκεί τα διδακτικά του καθήκοντα και παράλληλα οφείλει να διεκπεραιώσει και δεκάδες εργασίες διοικητικής φύσης που για να απαριθμηθούν χρειάζεται ειδικός Τόμος.
Παράλληλα όμως, για να σταθεί ο εκπαιδευτικός με αξιοπρέπεια στο επάγγελμά του και να τιμήσει τον όρκο που έχει δώσει, είναι υποχρεωμένος από τη φύση της δουλειάς του να παίρνει καθημερινά δουλειά για το σπίτι. Δεν είναι ο τυπικός υπάλληλος που «χτυπάει ωράριο» στην υπηρεσία του και μόλις σχολάσει (και μέχρι να ξαναπιάσει δουλειά) αποστασιοποιείται πλήρως από το αντικείμενο της εργασίας του! Οι εξωδιδακτικές ώρες που αφιερώνει ο κάθε εκπαιδευτικός ΕΚΤΟΣ σχολείου για την διδακτική του προετοιμασία, για την επίβλεψη των εργασιών, των διαγωνισμάτων, των τεστ των μαθητών είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποτιμηθούν σε συγκεκριμένο αριθμό, αλλά σίγουρα ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΠΟΛΛΕΣ !!.
Δεν είναι όμως μόνο η «ποσότητα» της εργασίας μεγάλη, αλλά και το «είδος» της εξαιρετικά δύσκολο. Μόνο όποιος έχει διαβεί το κατώφλι της αίθουσας διδασκαλίας μπορεί να κατανοήσει την ένταση, την απαίτηση σε διαύγεια και την κατανάλωση ψυχικού αποθέματος που απαιτούνται για την διεξαγωγή του μαθήματος. Ανάλογα με τις καταστάσεις που αντιμετωπίζει καθημερινά, ο εκπαιδευτικός βιώνει στο τέλος της ημέρας πλήρη ψυχική και σωματική εξάντληση. Είναι νωπές άλλωστε ακόμα οι δηλώσεις όλων σχεδόν των υπουργών παιδείας μέσα στη βουλή, ότι μια διδακτική ώρα ισοδυναμεί με τρείς ώρες διοικητικού έργου! Όλοι μας καταλαβαίνουμε λοιπόν τι σημαίνει η οποιαδήποτε αύξηση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών και τι αρνητικές επιπτώσεις θα επιφέρει στην παρεχόμενη  ποιότητα της εκπαίδευσης. Το σχολείο δεν είναι ο χώρος που «παρκάρουμε» τα παιδιά και οι εκπαιδευτικοί δεν είναι αυτοί που απλώς τα «απασχολούν» τις ώρες αυτές!
Αντίστοιχα, σε λίγο θα ζητήσουνε από τον χειρούργο να χειρουργεί σπλήνες, μάτια και καρδιές συνεχώς επί οκτάωρο, χωρίς να διακόπτει ούτε για να συμβουλευτεί τα βιβλία του για τη εγχείρηση που κάνει, και από τον αστυνομικό να κυνηγάει ένοπλος όλη τη μέρα κλέφτες, και την έκδοση των …ταυτοτήτων να την κάνει από τον προσωπικό του υπολογιστή το βράδυ στο σπίτι!! Μήπως και οι πιλότοι των μαχητικών θα πρέπει να αναχαιτίζουν επί οκτάωρο εχθρικά αεροσκάφη, και μετά το …ωράριό τους να κάνουν και τη …συντήρηση του αεροπλάνου; Και για να το κάνουμε αναλογικότερο, οι εκπαιδευτικοί υποχρεούνται πολλές φορές να φέρνουν και το προσωπικό τους …αεροπλάνο (φορητό υπολογιστή, προβολέα, βιβλία, σημειώσεις, αναλώσιμα και λοιπά υλικά) επειδή η Υπηρεσία δεν διαθέτει ούτε χαρτί για φωτοαντίγραφα !! Και επιπλέον οφείλουν να μετεκπαιδεύονται σε όλες της εξελίξεις της «αεροπλοΐας» με δικά τους μέσα, έξοδα και στον προσωπικό τους χρόνο, γιατί η Υπηρεσία απαιτεί να είναι ετοιμοπόλεμοι (αλλιώς θα τους … «αξιολογήσει»), αλλά δεν προβλέπει, δεν ενδιαφέρεται, ούτε καλύπτει την επιμόρφωσή τους …
Ακόμη όμως και εάν κάποιος θελήσει να αντιμετωπίσει το θέμα του εργασιακού ωραρίου των εκπαιδευτικών εντελώς λογιστικά, όλες μαζί οι ώρες εργασίας του (διδακτικές, εξωδιδακτικές - διοικητικές και εξωσχολικές στο σπίτι) ξεπερνούν κατά πολύ ακόμα και σε απόλυτους αριθμούς κάθε τυπικό ωράριο εργαζόμενου.

Και πάνω σε όλα αυτά, μπήκε τελευταία και το …κερασάκι στην τούρτα, με την άρση του δικαιώματος των εκπαιδευτικών να επισκέπτονται ελεύθερα τα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους της χώρας τους. Στερείται σήμερα ο εκπαιδευτικός του δικαιώματος (αλλά και της υποχρέωσης) της αυτοεπιμόρφωσής του προς όφελος του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου προς τους μαθητές που καλείται να παράγει στις σχολικές αίθουσες. Πρέπει λοιπόν να καταβάλλει για την είσοδο στους χώρους πολιτισμού τον οβολό του, αυτόν που η πολιτεία σήμερα του απομειώνει κάθε μέρα όλο και περισσότερο. Βέβαια, είναι απολύτως σίγουρο ότι με αυτή τη ρύθμιση θα «αναστηλωθούν» οικονομικά τα Μουσεία, διότι ήταν τέτοιο το πλήθος των …τζαμπατζήδων εκπαιδευτικών που τα επισκεπτόντουσαν ώστε δεν χωρούσαν να μπουν οι τουρίστες που πλήρωναν !! Από το μένος των περικοπών διέλαθαν ευτυχώς οι πτυχιούχοι Φιλοσοφικής, Αρχιτεκτονικής, Καλών Τεχνών, καθώς και οι …αρχαιολόγοι (με τον όρο να βεβαιώνεται ότι εισέρχονται για να εργασθούν!) Προεκτείνοντας αυτή τη συλ-Λογιστική, δεν θα πρέπει να εκπλαγεί κανείς όταν επιβληθεί εισιτήριο ακόμη και για την είσοδο στα …σχολεία !!
Το τραγικότερο όλων είναι η συγκυρία να ληφθούν οι αποφάσεις αυτές από το Υπουργείο που για πρώτη φορά στην Ελληνική Ιστορία στεγάζει ταυτόχρονα την Παιδεία και τον Πολιτισμό! Δύο ενδεχόμενα υπάρχουν για να εξηγήσουν το φαινόμενο: αυτός που αποφάσισε αυτή τη συγχώνευση είχε πολιτικό Όραμα και εμπνευσμένη άποψη για την οργανική συνάφεια Πολιτισμού και Παιδείας, την πρόθεσή του όμως αυτή υποσκάπτουν στην πράξη κάποιοι λογιστές, ή ήταν ο ίδιος …Λογιστής και απλά συγχώνευσε τυχαία δυο Υπουργεία που του φάνηκε ότι δεν είχαν εντελώς …παράταιρο αντικείμενο…
Με όλη αυτή την αντιμετώπιση, ο εκπαιδευτικός αισθάνεται σήμερα ότι απαξιώνεται συστηματικά και ότι απειλείται πρώτα και κύρια από την Πολιτεία, η οποία με τη στάση και τα έργα της (μέσω των εκπροσώπων της) αποδομεί συστηματικά την εμπιστοσύνη και τη συνεργατικότητα, που είναι απαραίτητα στοιχεία για τη σύμπνοια και ομοψυχία στις δύσκολες στιγμές που περνά σήμερα η Ελληνική κοινωνία, η οποία βλέπει να γκρεμίζονται αξίες, όνειρα και κατακτήσεις πολλών ετών.
Ο χώρος της Παιδείας και ο Εκπαιδευτικός χρειάζονται σήμερα τη στήριξη της πολιτείας και της κοινωνίας όσο ποτέ άλλοτε, γιατί αν γκρεμιστεί το εκπαιδευτικό σύστημα και απαξιωθούν οι εκπαιδευτικοί, το μέλλον στον τόπο μας θα είναι ζοφερό.
Η Πολιτεία οφείλει να θέσει Στόχους και να υλοποιεί πολιτικές για την αναβάθμιση της Παιδείας και όχι να «στοχοποιεί» άκριτα τον Έλληνα Εκπαιδευτικό, επειδή εκείνη δεν θέλει να αντιμετωπίσει τις δικές της ευθύνες και να διαχειριστεί τα κοινά με Όραμα, με Οργάνωση, με Νοικοκυροσύνη και με Οικονομία!!
Από το Διοικητικό Συμβούλιο της Ο.Λ.Τ.Ε.Ε.

Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

Τι ΔΕΝ κάνουν στην Ευρώπη

Τι ΔΕΝ κάνουν στην Ευρώπη - Αρθρογραφία - Β.Μπαλάφας

http://vbalafas.blogspot.gr/2012/07/blog-post_30.html


Τι ΔΕΝ κάνουν στην Ευρώπη
Μιας και βρισκόμαστε στις αρχές Αυγούστου, θα ήθελα, για διάφορους λόγους, να υπενθυμίσω ορισμένα άρθρα μου, που νομίζω ότι μπορούν να ξεκινήσουν έναν δημιουργικό προβληματισμό για θέματα της καθημερινότητάς μας. Το άρθρο που ακολουθεί γράφτηκε τον Απρίλιο του 2009.

Πολύ συχνά στην εκφορά πολιτικού λόγου ακούμε τη φράση "Σε όλη την Ευρώπη γίνεται αυτό, σε όλη την Ευρώπη γίνεται εκείνο". Η φράση αναμφισβήτητα ενισχύει τα όσα ακολουθούν και τονίζει την αναγκαιότητά τους, αλλά και την επιτυχή έκβαση της όποιας πρότασης, την ορθότητα της όποιας άποψης, δίνοντας έναν "a priori" τόνο ευρείας αποδοχής.

Με το πέρασμα των ετών η τακτική χρήσης αυτής της φράσης υιοθετήθηκε ακόμη και από πολιτικές δυνάμεις που παραδοσιακά στάθηκαν απέναντι από το ευρωπαϊκό όραμα με επικριτικό ή αντίθετο λόγο και ιδεολογικό πλαίσιο. Χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται κατά κόρον από πολιτικούς για να αναδείξουν την ισχύ των επιχειρημάτων τους και πολλές φορές ακόμα και για να καλύψουν πιθανές δικές τους παραλείψεις.

Στην Ελλάδα έχουμε την τάση να πηγαίνουμε κατευθείαν στο δια ταύτα μιας "ευρωπαϊκής" κατεύθυνσης, χωρίς όμως να περνάμε από το στάδιο της διερεύνησης του τι ΔΕΝ έκαναν στην Ευρώπη για να φτάσουν στο αντικειμενικά ορθό και θεμιτό αποτέλεσμα.

Επειδή η λογική της ισοπέδωσης, των συμψηφισμών και των γενικεύσεων με βρίσκει κάθετα αντίθετο, θα συγκεκριμενοποιήσω το ζήτημα χρησιμοποιώντας ένα παράδειγμα από όσα λαμβάνουν χώρα τις τελευταίες ημέρες σχετικά με τις πεζοδρομήσεις στο Δήμο Κορινθίων. Σχεδόν όλες οι απόψεις που ακούγονται ξεκινούν ή καταλήγουν με τη φράση "το ίδιο γίνεται σε ολόκληρη την Ευρώπη".

Κανείς δεν αρνείται ότι η πόλη της Κορίνθου παρουσιάζει μια εικόνα έντονου κυκλοφοριακού χάους, που σε καμία περίπτωση δε δικαιολογείται από την άριστη και ξακουστή "Ιπποδάμεια ρυμοτομία" της. Βέβαια, αυτό το οικοδομικό σύστημα, στην πλήρη εφαρμογή του, θα έπρεπε να περιλαμβάνει χώρους πρασίνου, χώρους αναψυχής, ποδηλατοδρόμους και να διευκολύνει τους πεζούς κατά την κυκλοφορία τους ιδιαίτερα στο κέντρο της πόλης.

Αλήθεια επίσης είναι ότι στις περισσότερες πόλεις της Ευρώπης η πεζοδρόμηση αποτελεί κοινή πρακτική για την εξυπηρέτηση των πεζών, για τη διευκόλυνση του εμπορίου, για την ανάδειξη μνημείων, για την ανύψωση της ποιότητας της ζωής των κατοίκων. Και αποτελεί γενικά τρόπο διευκόλυνσης των δραστηριοτήτων και όχι ανάσχεσής των.

Πως δικαιολογείται λοιπόν η αντίδραση στην Κόρινθο σημαντικής μερίδας πολιτών, μεγάλου αριθμού επιχειρηματιών και ο προβληματισμός που προκύπτει από το ενδεχόμενο μιας ευρείας πεζοδρόμησης του κέντρου της πόλης ;

Η απάντηση βρίσκεται ακριβώς στο "τι ΔΕΝ κάνουν στην Ευρώπη" πριν εφαρμόσουν τις πεζοδρομήσεις. Στην Ευρώπη λοιπόν, δεν προχώρησαν στις πεζοδρομήσεις χωρίς καθορισμό είτε πρακτικό, είτε σχεδιασμένο, των χρήσεων των πεζοδρομημένων τμημάτων. Δε θα βρει κανείς πουθενά στην ίδια ευθεία ενός οικοδομικού τετραγώνου καταστήματα ενδυμάτων, υποδημάτων, κρεοπωλεία, ψαράδικα, μανάβικα, καταστήματα οικοδομικών υλικών, καταστήματα κοσμημάτων, φούρνους και ό,τι άλλο βάλει ο νους του. Υπάρχουν συγκεκριμένες κατηγορίες καταστημάτων που μπορούν να "ανθίσουν" από μια πεζοδρόμηση και συγκεκριμένες δραστηριότητες που μπορούν να εξυπηρετηθούν απρόσκοπτα.

Είναι πρακτικά αδύνατο να μπορέσουν να εξυπηρετηθούν όλες οι δραστηριότητες από μια ενδεχόμενη πεζοδρόμηση. Στις περισσότερες ευρωπαϊκές πόλεις έχουν καθοριστεί συγκεκριμένοι χώροι για τη δραστηριοποίηση των εμπορικών κυρίως επιχειρήσεων. Θα βρει κανείς σε χώρο που θα εξυπηρετείται επαρκώς από το οδικό σύστημα, κρεοπωλεία, μανάβικα και εμπορικά κέντρα. Σε άλλο χώρο, κυρίως πεζοδρομημένο, θα βρει καταστήματα με ρουχισμό, με τουριστικά ενθύμια, με καφετέριες και εστιατόρια, θα βρει χώρους πρασίνου για αναψυχή και ξεκούραση.

Τα τμήματα των πόλεων συνήθως χαρακτηρίζονται και αποκτούν ταυτότητα από τις δραστηριότητες που εξυπηρετούνται ανάλογα με την υποδομή, είτε αυτή λέγεται οδικό σύστημα, πεζόδρομος, μέσα μαζικής μεταφοράς.

Κάπου εκεί αρχίζει το πρόβλημα στην πόλη της Κορίνθου. Και φυσικά το πρόβλημα καθίσταται ανυπέρβλητο όταν - με το δίκιο της - η κάθε ομάδα επαγγελματιών ή πολιτών αναλύει τον τρόπο με τον οποίο ευνοούνται ή θίγονται τα δικά τους αυστηρά συμφέροντα. Κανείς δε μπορεί να τους κατηγορήσει αφού η κάθε επιχείρηση στοχεύει στη μεγιστοποίηση των κερδών της και στην ικανοποιητική εξυπηρέτηση των πελατών της. Όταν δε η ανάλυση φτάνει στο με ποιο τρόπο ο πελάτης θα κουβαλήσει 3-4 κιλά φρούτα ή 3-4 κιλά κρέατος πεζός, μέχρι το χώρο στάθμευσης ή εξυπηρέτησης από μέσα μαζικής μεταφοράς, τότε αρχίζουν να αναδεικνύονται αδυσώπητα, όλες οι ελλείψεις ή οι παραλήψεις σχεδιασμού, υποδομών και μακροπρόθεσμης ανάλυσης της αποτελεσματικότητας των όποιων παρεμβάσεων.

Πεζοδρομημένη πόλη χωρίς εξαιρετικό δίκτυο μέσων μαζικής μεταφοράς, χωρίς ικανοποιητικούς χώρους στάθμευσης, χωρίς διακριτή κατανομή του τύπου των επαγγελματικών δραστηριοτήτων που εξυπηρετούνται σε μια συγκεκριμένη δομή, δεν υπάρχει.

Αν λοιπόν πράγματι θέλουμε να αρχίζουμε να εφαρμόζουμε τα "ευρωπαϊκά" πρότυπα στοχεύοντας στη "μεγαλεπήβολη" ανάταση του βιοτικού επιπέδου, της ποιότητας ζωής των πολιτών, της καλύτερης εξυπηρέτησης των πολιτών και των δραστηριοτήτων τους, θα πρέπει να υπάρχει και η πολιτική βούληση ή γενναιότητα, αν και κάτι τέτοιο θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητο, να ακολουθήσουμε και τη λογική που προηγήθηκε τέτοιων παρεμβάσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Κανένας πεζόδρομος δεν έχει ουσιαστικό αποτέλεσμα αν πράγματι δεν εξυπηρετεί τη δομή της πόλης και τις δραστηριότητες των κατοίκων της. Από την άλλη πλευρά, κανείς πολιτικός δεν δικαιούται να χρησιμοποιεί τη φράση "το ίδιο γίνεται σε ολόκληρη την Ευρώπη", αν πρώτα δεν έχει ο ίδιος τη βούληση να ακολουθήσει όλα τα βήματα που προηγήθηκαν μιας καλής πρακτικής.

Στην Ελλάδα όμως, οι περισσότεροι πολιτικοί χρησιμοποιούν τους όρους "ρήξη" και "ανατροπή", τους όρους "σύγκρουση" και "αναμόρφωση", όταν είναι ακίνδυνοι για την "πελατεία" τους και εύκολοι στην αναδίπλωσή τους, ειδικά στην αυτοδιοίκηση.

Γι' αυτό το πιο πιθανό είναι να συνεχίσουμε να προσπαθούμε να υλοποιήσουμε αποδοτικές ευρωπαϊκές πρακτικές, χωρίς προηγουμένως να έχουμε μεταβάλει ή να θέλουμε να μεταβάλλουμε τις υπάρχουσες συνθήκες και καταστάσεις, καθιστώντας τελικά αυτές τις παρεμβάσεις μη πρακτικές και μη επιτυχημένες.

Μεταφορά της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας στο Υπουργείο Ανάπτυξης


ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ
ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
Ταχ. Δ/νση    : Αχιλλέως 37 - 41 & Μυλλέρου
Τ.Κ. - Πόλη    : 104 36 Αθήνα
τηλέφωνο     : 210-5238973
fax               : 210-5202798
e-mail           : oltee.oltee@gmail.com
                   : mail@oltee.att.sch.gr
ηλεκτρον. σελ.        : http://www.oltee.gr
πληροφορίες  : Σεραφείμ Κερασιώτης
                     Πρόεδρος Δ.Σ. Ο.Λ.Τ.Ε.Ε.
τηλέφωνο     : 6936-449284

Αθήνα, 27-7-2012
 Αριθμ. Πρωτ.: 023
ΠΡΟΣ :
τον
κ. Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο
Υπουργό Παιδείας & Θρησκευμάτων, Πολιτισμού & Αθλητισμού

ΚΟΙΝ :
1.   κ. Θεόδωρο Παπαθεοδώρου
Υφυπουργό Παιδείας, Θ.Π.Α.
2.   κ. Αθανάσιο Κυριαζή
Γενικό Γραμματέα Α΄βάθμιας & Β΄βάθμιας Εκπ/σης Υ.Π.Θ.Π.Α.
3.   κ. Σωτήριο Γκλαβά
Ειδικό Γραμματέα Υ.Π.Θ.Π.Α.
4.   τις Ενώσεις Λειτουργών Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (Ε.Λ.Τ.Ε.Ε.)
5.   τα Μ.Μ.Ε.


ΘΕΜΑ:
Μεταφορά της Γενικής Γραμματείας Έρευνας  και Τεχνολογίας στο Υπουργείο Ανάπτυξης






κ. Υπουργέ,
η Ο.Λ.Τ.Ε.Ε. έχει επανειλημμένα τοποθετηθεί προς όλες τις κατευθύνσεις ότι το Υπουργείο Παιδείας δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να απεμπολήσει τις κυρίαρχες θεσμικές του υποχρεώσεις προς τον Ελληνικό Λαό που είναι η Μόρφωση, η Εκπαίδευση και η Κατάρτιση των πολιτών καθώς και η επιστημονική και τεχνολογική Έρευνα σε όλους τους τομείς.
Θεωρούμε ότι η μεταφορά της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας από το Υπουργείο Παιδείας στο Υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, είναι λανθασμένη στρατηγικής σημασίας επιλογή, με τεράστιες αρνητικές προεκτάσεις στο εκπαιδευτικό και ερευνητικό τοπίο της χώρας μας. Η Ομοσπονδία μας διαφωνεί κάθετα με την απόφαση αυτή, αναρωτιέται για τη σκοπιμότητα της και ζητά την ακύρωσή της.
Η σημερινή διοικητική διασπορά της Έρευνας σε διάφορα υπουργεία και υπηρεσίες είναι αποδεδειγμένα αναποτελεσματική, με απουσία συντονισμού, κοινού πλαισίου λειτουργίας και αξιολόγησης, με αλληλοεπικαλύψεις και σπατάλη πόρων. Η “λύση” όμως που προτείνεται κινείται στον αντίποδα της Λογικής αλλά και της Διεθνούς πρακτικής, εξοστρακίζει την Έρευνα από το φυσικό περιβάλλον που γεννάται, την ξεκόβει από τις φυσικές πηγές και τα μέσα τροφοδοσίας της και την απορφανίζει από την Μητέρα και Γενεσιουργό της, την Παιδεία. Αλλά και η ίδια η Παιδεία δεν μπορεί να λειτουργήσει και να επιτελέσει τον σκοπό της αποξενωμένη από την Έρευνα. Η ρήξη αυτού του ομφάλιου λώρου θα έχει καταστροφικές συνέπειες και για τις δύο.
Το Υπουργείο Παιδείας δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να χάσει τον έλεγχο και την εποπτεία κανενός εκπαιδευτικού και ερευνητικού οργανισμού ή ιδρύματος, σε οποιαδήποτε βαθμίδα εκπαίδευσης και κατάρτισης και αν ανήκει.
Η Κυβέρνηση θα πρέπει να αντιληφθεί ότι μια τέτοια επιλογή είναι λανθασμένη, υπονομεύει τον ακαδημαϊκό χαρακτήρα της έρευνας και την απαραίτητη διασύνδεσή της με την Ανώτατη Εκπαίδευση στο πλαίσιο ενός δυναμικού και ενιαίου χώρου Παιδείας, Γνώσης, Έρευνας και Καινοτομίας, κάτι που άλλωστε συμβαίνει στις περισσότερες αναπτυγμένες ευρωπαϊκές χώρες.
Η απόφαση αυτή θα πρέπει να ανακληθεί άμεσα, όπως έγινε και στην περίπτωση της λανθασμένης μεταφοράς της Γενικής Γραμματείας Δια Βίου Μάθησης στο Υπουργείο Εργασίας, για την οποία πολύ σωστά αποφασίστηκε η επαναφορά της στο Υπουργείο Παιδείας ύστερα από πρόταση της Κυβέρνησης και της υπ' αρ. 103/2012 θετικής γνωμοδότησής του Ε' Τμήματος του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου.

Για το Διοικητικό Συμβούλιο της Ο.Λ.Τ.Ε.Ε.