Έφυγε από κοντά μας για το μακρύ ταξίδι ο δάσκαλος Σπύρος Μαρκόπουλος

Έφυγε από κοντά μας για το μακρύ ταξίδι ο σύντροφος δάσκαλος Σπύρος Μαρκόπουλος

Αποχαιρετάμε το σύντροφό μας, Τρίτη 14 Απριλίου, στις 3.30 μ.μ. στο νεκροταφείο του Παπάγου.

Πώς μπορούν οι λέξεις να μιλήσουν για το Σπύρο μας, πώς μπορούν τα λόγια να το πουν. Μαύρα μαντάτα, δίσεκτοι καιροί….

Έφυγε από κοντά μας για το πιο μακρύ ταξίδι ο σύντροφος Σπύρος Μαρκόπουλος, μετά από άνιση μάχη με το θάνατο, σήμερα Κυριακή 12 Απρίλη 2009.

Ο Σπύρος, μάχιμος δάσκαλος, γεννήθηκε στις 3/1/1966 στο Αγρίνιο. Μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου πήγε Γυμνάσιο και Λύκειο. Πέρασε στη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία το 1983, από όπου αποφοίτησε το 1985. Διορίστηκε δάσκαλος στην Πάρο, πήγε στο Βέλγιο ως δάσκαλος, όπου έκανε και μεταπτυχιακές σπουδές, που τις συνέχισε στην Αθήνα στο τομέα Πολιτικών Επιστημών και Κοινωνιολογίας, για να είναι τα τελευταία χρόνια δάσκαλος στα Πετράλωνα, στο 137^ο Δημοτικό Σχολείο.

Φέτος ήταν στη Μετεκπαίδευση στην Πάτρα.

Πάντα με ενεργή συμμετοχή στα κοινά, στο Μαράσλειο με την ΕΜΑΣ, αργότερα ως δάσκαλος μέσα από τις Παρεμβάσεις – Κινήσεις – Συσπειρώσεις και στο Σύλλογο Εκπαιδευτικών Π. Ε. « Ο Παρθενώνας» με το σχήμα «Δάσκαλοι σε Κίνηση».

Τρία χρόνια πρόεδρος του Συλλόγου, χρόνια μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου, πολλές φορές αντιπρόσωπος των Παρεμβάσεων στις Γενικές Συνελεύσεις της ΔΟΕ.

Συμμετείχε ενεργά στο εκπαιδευτικό περιοδικό « Εκπαιδευτική Κοινότητα» στη Συντακτική του ομάδα, πάντα με άποψη για την παιδαγωγική και κοινωνική δράση.

Μέλος του Παιδαγωγικού Ομίλου των Παρεμβάσεων – Κινήσεων – Συσπειρώσεων Π.Ε.

Δραστηριοποιούνταν στην εκπαιδευτική, αντιρατσιστική κίνηση « Πίσω θρανία», προσφέροντας δωρεάν μαθήματα ελληνικής γλώσσας σε μετανάστες, πρωταγωνιστούσε στο κίνημα για πλήρη δικαιώματα των μεταναστών, αλλά και των παιδιών τους μέσα και έξω από τα σχολεία.

Ο πάντα γελαστός και αγαπητός μας Σπύρος…Πάντα στην πρώτη τη γραμμή, όπως στην απεργία του 2006, ακούραστος, σεμνός, μοναδικός, αλλά και σε στιγμές νηνεμίας, προσπαθώντας με συλλογικό τρόπο να δημιουργήσει το αύριο, όπως το ονειρεύτηκε…

Καλό ταξίδι μονάκριβέ μας σύντροφε…

«Οι σύντροφοι δεν πεθαίνουν, κατοικούν στο βάθος των δρόμων,

Όποιον και να πάρεις θα τους συναντήσεις….»

Αντί για στεφάνια η οικογένεια και οι σύντροφοι του θα επιθυμούσαν τα χρήματα να δοθούν στην καμπάνια « Ένα Σχολείο για τη Γάζα» Συλλόγων Π. Ε και ΕΛΜΕ.

Αριθμός Λογαριασμού 4260100830920 Αγροτική Τράπεζα

=====

Την Κυριακή 12 του Απρίλη έφυγε από κοντά μας ο συνάδελφος Σπύρος Μαρκόπουλος, δίνοντας μια δύσκολη μάχη, στην οποία στάθηκε όρθιος μέχρι την τελευταία στιγμή.

Ο Σπύρος ήταν πάντα ακούραστος δάσκαλος της πράξης, δραστήριος εργάτης της εκπαιδευτικής έρευνας, μάχιμος συνδικαλιστής του εκπαιδευτικού και λαϊκού κινήματος, χρόνια πρόεδρος του Συλλόγου «ο Παρθενώνας», μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού «Εκπαιδευτική Κοινότητα», επι σειρά ετών εκλεγμένος στις Γενικές Συνελεύσεις της ΔΟΕ με τους «Δασκάλους σε κίνηση», μέλος του Παιδαγωγικού Ομίλου των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ, ενεργός εκπαιδευτικός της αντιρατσιστικής εκπαίδευσης και των «Πίσω θρανίων», πάντα συλλογικός, χαμογελαστός και ανθρώπινος.

Μια δυνατή ψυχή που μετέτρεπε τη σκέψη σε συλλογική δύναμη. Παρών στις πρώτες γραμμές των αγώνων του εκπαιδευτικού κινήματος κρατώντας τα πανώ του Συλλόγου βουτηγμένα στα χημικά, χωρίς να κάνει πίσω, δίνοντας κουράγιο στους υπόλοιπους.

Ο Σπύρος μένει ζωντανός στις σκέψεις στις καρδιές και στους αγώνες μας.

====

Αθήνα 13/4/2009 Προς Τους Συλλόγους Εκπ/κών Π.Ε.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

με αφορμή τον άδικο χαμό του συναδέλφου Σπύρου Μαρκόπουλου

Την Κυριακή 12 του Απρίλη έφυγε από κοντά μας ο συνάδελφος Σπύρος Μαρκόπουλος, δίνοντας μια δύσκολη μάχη, στην οποία στάθηκε όρθιος μέχρι την τελευταία στιγμή.

Ο Σπύρος ήταν πάντα ακούραστος δάσκαλος της πράξης, δραστήριος εργάτης της εκπαιδευτικής έρευνας, μάχιμος συνδικαλιστής του εκπαιδευτικού και λαϊκού κινήματος, χρόνια πρόεδρος του Συλλόγου «ο Παρθενώνας», μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού «Εκπαιδευτική Κοινότητα», επί σειρά ετών εκλεγμένος στις Γενικές Συνελεύσεις της ΔΟΕ με τους «Δασκάλους σε κίνηση», ενεργός εκπαιδευτικός της αντιρατσιστικής εκπαίδευσης και των «Πίσω θρανίων», πάντα συλλογικός, χαμογελαστός και ανθρώπινος.

Μια δυνατή ψυχή που μετέτρεπε τη σκέψη σε συλλογική δύναμη. Παρών στις πρώτες γραμμές των αγώνων του εκπαιδευτικού κινήματος κρατώντας τα πανό του Συλλόγου βουτηγμένα στα χημικά, χωρίς να κάνει πίσω, δίνοντας κουράγιο στους υπόλοιπους.

Ο Σπύρος μένει ζωντανός στις σκέψεις στις καρδιές και στους αγώνες μας.

Από τη Δ.Ο.Ε.